167
c. met de vergelijking van Laplace en lengtevoorwaarden, waarbij
astronomische en basismeting foutloos zijn verondersteld;
d. volledige aansluiting.
Een korte beschouwing van de in een staatje aangegeven resultaten
van deze vier berekeningen besluit dit artikel.
L. Steam, Iterative solutions of normal equations.
Na met behulp van matrices-rekening de oplossing van een stelsel
normaalvergelijkingen te hebben aangegeven, wijst de schrijver op de
mogelijkheid de termen van de resulterende reeks te kunnen vinden
zonder de inverse matrices te moeten berekenen. Deze methode geeft
als eerste benadering van de onbekenden de eerste term van de reeks.
Voor de verdere oplossing wordt de methode van Seidel gevolgd.
Hierbij is de convergentie van de reeks sterk afhankelijk van het meer
of minder domineren van de elementen van de hoofddiagonaal van
de matrix van de coëfficiënten.
Een tweetal uitgewerkte voorbeelden toont dit op duidelijke wijze.
Een moeilijkheid voor iedere trapsgewijze oplossing van een stelsel
normaal vergelijkingen is het vinden van een goede eerste benadering,
waardoor sterk de snelheid van de methode wordt beïnvloed.
In vele gevallen is een rechtstreekse oplossing, b.v. volgens de
methode van Doolittle, te prefereren boven een successieve benadering.
F. Delhomme, Note sur tin materiel pour la determination et la
conservation de l'heure.
Hier wordt het toestel besproken voor tijdbepaling met behulp van
onafgebroken tijdseinen van het station WWV. Door mogelijke sto
ringen in de ontvangst kan ook hier de chronometer niet gemist
worden. Langs electrische weg wordt een stemvork in trilling ge
bracht. Aan deze stemvork aangebrachte electromagneten leveren de
stroom voor aandrijving van een synchroonmotor. De as hiervan
maakt één omwenteling per seconde. Een verdeling, aangebracht op
een aan deze as bevestigde schijf geeft t.o.v. een vaste index de 0,01
seconden aan. Een wijzer, verbonden aan een tweede as, wijst op een
schaalverdeling de seconden aan. Door middel van een chrono pilote"
is dit systeem te controleren en te corrigeren. De aflezing op de ver
delingen op het moment van het, door de tijdseinen opgewekte, flikke
ren van een lamp, geeft nu de tijdcorrectie. Op mechanische wijze is
hier de omzetting zonnetijd-sterretijd verwezenlijkt.
Voor het opnemen van een tijd van waarneming geldt ook:
ie. lees de onderdelen van de seconde af op de bewegende schijf op
het moment van het flikkeren van de lamp;
2e. noteer de stand van de wijzer.
Deze wijzer kan maximaal 10 sec stilgehouden worden.
De verwezenlijking van het geheel wordt met enige foto's en sche
matische .figurenl verduidelijkt.
Tenslotte! geeft de schrijver een beschrijving en de resultaten van
enige proeven ter bepaling van de gang van de chronometer en de in
wendige kwaliteiten van het toestel. M. Haarsma.
