244
Het betreft hier derhalve louter een beperking van de eigendom,
waartegenover evenwel de belangrijke voordelen staan van een ver
hoogd producerend vermogen van de gronden.
De genoemde percentages van 5 in artikel 12 en artikel 13 van
het ontwerp staan voorts ook niet op één lijn. Het laatste percentage
betreft een collectieve aftrek, terwijl het percentage, genoemd in arti
kel 12 sub 3, slechts een individueel karakter heeft, nodig voor het
pasklaar maken van de kavels, welke bepaling lang niet algemeen en
steeds met grote zorg wordt gehanteerd. Ten aanzien van de toepassing
en uitwerking van deze collectieve aftrek zijn verschillende systemen
mogelijk, waarop ik thans niet inga.
Tenslotte meen ik, dat het niet juist is, in artikel 13 sub 3 het
bedrag dat in de ruilverkavelingskas wordt gestort, af te stemmen op
de schattingswaarde. Immers met de aldaar genoemde „waarde" kan,
bij gebreke van een nadere bepaling, slechts de schattingswaarde be
doeld zijn. Hier dient de verkoopwaarde te worden vergoed, dan wel
de schattingswaarde met bijslagen. Tevens dienen de schadelijke facto
ren door middel van schadeloosstellingen dan wel op andere wijze te
worden opgeheven. In de praktijk wordt deze weg ook gevolgd.
Hetzelfde dient naar mijn mening te gelden, wanneer kavels aan een
gemeente worden toegedeeld, die in een goedgekeurd uitbreidingsplan
liggen en als bouwterrein bestemd zijn. Er is dan geen reden voor, dat
de gemeente deze gronden tegen de schattingswaarde deelachtig wórdt.
Immers bij aankoop of onteigening had de gemeente ook een hogere
prijs moeten betalen.
Dit heeft ook zijn consequenties ten opzichte van hen die gronden
hebben liggen in zulk een uitbreidingsplan. In de praktijk is het nu
zo, dat dezulken bij voorkeur willen, dat deze gronden in het uitbrei
dingsplan blijven liggen, daar zij liever geld zien en zich van de toe
komst weinig aantrekken. Volgens de wet zal men met hun wensen
rekening hebben te houden, ofschoon zij eigenlijk tegen zichzelf zou
den moeten worden beschermd, voor zover het eigen-gebruikers be
treft. Het gevolg is echter, wanneer aan de gemeente een kavel wordt
toegedeeld en de overigen ook hun gronden in de uitbreidingssector
willen laten blijven, dezen noodzakelijk onderbedeeld zullen moeten
worden.
Het zal echter evenzeer onbillijk zijn, wanneer zij deze onderbedeling
vergoed krijgen op basis van de schattingswaarde, terwijl de gemeente
een hogere waarde in de ruilverkavelingskas heeft te storten.
In Zwitserland heeft men in het kanton Aargau een andere methode
gevolgd, door wel uit te gaan van de algemene landbouwkundige schat
tingswaarde, waarbij echter tevens voor verschillende zones in het
vastgestelde uitbreidingsplan een bouwterrein-toeslag per m2 werd vast
gesteld en wel van Fr. 2, Fr 1.50 en Fr. 1 naar gelang van de belang
rijkheid der zóne. Volgens Jorg Ursprung2) is dit systeem aldaar
2) Jörg Ursprung: „Die Berücksichtigung der Baulandwerte im Güterregulie-
rungsverfahren in „Plan", Schweiz. Zeitschrift für Landes-, Regional- und
Ortsplanung, Nr. 5, 1952.
