345
zijn, hebben we ook twee soorten grensuitzettingen, gemakkelijke en
moeilijke. De eersten zijn die, waarbij er van de gevraagde grens goed
veldwerk aanwezig is. Maar lastiger wordt het dikwijls, als dit goede
veldwerk ontbreekt, bijvoorbeeld als het gaat om een grens die is
ontstaan in de jaren tussen 1832 en 1890.
Het kan dan voorkomen, dat de landmeter een rechte grens moet
uitzetten, die zeer summier, nl. slechts met twee meetgetallen aan-
beide einden één is ingemeten. En als dan blijkt een geval uit
de praktijk dat op het terrein een oude sloot aanwezig is, waarvan
het Noordelijke eindpunt wel ongeveer overeenstemt met de lijn op de
kadastrale kaart, maar waarvan het Zuidelijke einde een verschil geeft
van ongeveer 20 m, wat moet er dan gebeuren? De „waarschijnlijk-
heidsstrook" waarover in de rapporten is gesproken en die op het Con
gres door Prof. Baarda is aangevoerd, is dan wel vrij breed
Natuurlijk mag de landmeter hierbij geen rechter spelen of, zoals
Mr. Jonas zegt, de uitzetting mag niet beïnvloed worden door over
wegingen van juridische aard. Maar de landmeter mag wel als bemid
delaar optreden en het tot stand komen van overeenstemming tussen
belanghebbenden trachten te bevorderen, hetgeen dikwijls wel gelukt.
Als er dan een geïsoleerde grensregeling bereikt kan worden en er
sprake is van een vaststellingsovereenkomst, zoals Mr. Berg en Klu-
vers in hun rapport hebben betoogd, dan is er m.i. heel wat gewonnen.
Worden partijen het niet eens en is er dus geen overeenstemming
te bereiken, dan kan de landmeter natuurlijk niets anders doen, dan de
oude kadastrale grens zo goed mogelijk uitzetten, waarbij in een geval
als hiervóór genoemd toch wel rekening moet worden gehouden met
de mogelijkheid van een 20 meter-fout in de oude, gebrekkige gegevens.
In de rapporten is enige keren het woord redres vermeld. Het in
teresseerde mij zeer, te vernemen, wat daarover werd gezegd, omdat
door mij in dit Tijdschrift in jaargang 1949, blz. 190, een artikeltje
werd geschreven, getiteld„Hermeting en redres".
Mr. Jonas schrijft: „Redres is burgerrechtelijk een onding en alleen
toegelaten als het betreft het herstellen van een fout, maar kan nimmer
zijn het op een willekeurig ogenblik aanpassen van de technische ge
gevens aan feitelijke terreinsveranderingen, die burgerrechtelijke ge
volgen meebrengen."
Ir. Van Riessen zegt„Redres is verboden, behalve voor het geval
dat men een vroegere misslag herstelt. Willen partijen toch wijziging
in het grensverloop, dan dient een akte te worden overgeschreven."
Hetzelfde schrijft ook Mr. Jonas: „Willen de betrokken eigenaren,
naar aanleiding van de uiteenzetting van de kadastrale grenslijn, een
andere lijn als grens tussen hun eigendommen aannemen, dan is het
geboden hiervan een akte te laten opmaken en overschrijven, om deze
nieuwe grens in ons publiciteitsstelsel te introduceren."
Nu is het in vele gevallen zo, dat het zeer de vraag is, of er inder
daad van een nieuwe grens, van een andere grenslijn dus, kan worden
gesproken. In vele gevallen is dit niet met zekerheid te zeggen. Een
wijziging in de lijn op de kaart bij wijze van redres kan even goed het
