20
worden ingegaan. Wel zullen enige resultaten getoond worden, daar
deze tevens het bestaansrecht van de gebroken richting demonstreren.
In de hierna volgende figuren zijn de punten i tot en met 5 bekende
punten. Foutenellipsen zijn geconstrueerd van het punt P bepaald uit:
a) de richtingen naar de punten 1 tot en met 4 (de ellips is aange
geven door
b) als a), maar bovendien de achterwaartse gebroken richting naar
het punt 5 (de ellips is aangegeven door
c) als b), maar daarbij zijn in het punt 5 nog 4 afsluitrichtingen
o 1
04
0 1 2 3 4 5 cm
Fig 7 o 3
naar ver verwijderde, niet met de punten 1 tot en met 4 samenvallende,
punten gemeten (de ellips is aangegeven door
d) de richtingen naar de punten 1 tot en met 5 (de ellips is aange
geven door
Bij de verzameling onderstelde waarnemingen ter bepaling van P,
waarvan de foutenellipsen in de hierboven genoemde gevallen in figuur
7 zijn afgebeeld, is ondersteld, dat de semi-geleide centrering bij de
hoekmeting is toegepast. Derhalve: csign. o. Verder is gekozen:
Cinstr. 2 mm; m 6 dmgr (m is de middelbare fout in de gemid
delde richting) n 3 (de gebroken richting heeft dus één knikpunt)
1 300 m 0 o. Van de bekende punten werd aangenomen, dat ze
cirkelvormige foutenkrommen met een straal van 3 cm bezaten. Ten
slotte werd correlatievrijheid tussen de waarnemingen aangenomen.
Het gewicht van de gebroken richting werd met behulp van (23)
bepaald.
De bekende punten zijn op schaal 1 100000 afgebeeld. De fouten
ellipsen zijn op de aangegeven getekende schaal afgebeeld.
