77
Een andere kwestie is veel belangrijker. Men is in Zwitserland, in
Frankrijk en in Italië, ieder in eigen stijl, met de toepassing van de
fotogrammetrie veel verder dan in Nederland, België en Duitsland,
omdat in eerstgenoemde landen een systematische kadastrale meting
wordt uitgevoerd, die op een wettelijke basis berust en waarvoor jaar
lijks in de staatsbegroting vaste bedragen worden uitgetrokken. In
Nederland staat men op het standpunt, dat het einddoel als het ware
stiekum kan worden bereikt, door daar te hermeten waar een dringende
behoefte bestaat of waar toevallig personeel beschikbaar is. Nu is het
met dit laatste, naar ik meen te weten, op het ogenblik niet al te best
gesteld, zodat dus het eerstgenoemde argument overblijft. Er is echter
in ons land geen sprake van werken volgens een vast systeem. Er
wordt een halve eeuw over hermeting gesproken, er wordt ook inciden
teel vrij veel opgeknapt, maar juist dit incidentele karakter is ver
moedelijk een afdoend beletsel voor de toepassing van de zoveel
efficiëntere methode van de luchtkaartering. Er worden in ons land
nieuwe plans op drie manieren gemaakt
a) uit oude veldwerken maakt men nieuwe kaarten,
b) uit oude veldwerken plus enige aanvullende metingen worden
nieuwe kaarten gemaakt,
c) na delimitatie wordt een hermeting van meestal een grotere op
pervlakte uitgevoerd, waaruit nieuwe plans worden geconstrueerd.
In de juridische problemen die schuilen in de vraag naar de priori
teit van oude veldwerken die bij oude akten behoren, tegenover nieuwe
veldwerken, volgend op een delimitatie, wil ik mij natuurlijk niet be
geven. Het valt echter niet te ontkennen, dat de jaren durende discus
sies en een betrekkelijk systeemloos werken op de buitenstaande
technicus een weinig bevredigende indruk maken. Daarbij is men er
echter wel van overtuigd, dat het de voorkeur verdient, vast te houden
aan het negatieve stelsel in plaats van radicaal over te gaan tot een
positief stelsel door middel van geleidelijke hermeting, zoals thans in
Zwitserland geschiedt. Terzijde merk ik echter op, dat ik toch geneigd
ben een vraagteken te zetten achter de verdediging van het negatieve
stelsel met het argument van ons volkskarakter, zoals ik in het Tijd
schrift voor Kadaster en Landmeetkunde vond. Wie zich enigszins
rekenschap geeft van het hyperindividualistische karakter van de
Zwitsers, dat zowel persoonlijk, gemeentelijk, kantonaal, als interna
tionaal tot uitdrukking komt, en dan ziet hoe grondig het positieve
stelsel in Zwitserland werkt, die kan niet anders dan even glimlachen
om dit weinig gefundeerde argument, dat ergens gebruikt werd bij een
bespreking van het rapport van de studiecommissie-Hof in het Tijd
schrift voor Kadaster en Landmeetkunde.
Van technisch gezichtspunt uit zou, met het oog op de toepassings
mogelijkheid van de fotogrammetrie, de invoering van de door de
Commissie-Hof voorgestelde hermetingswet ten zeerste moeten worden
toegejuicht. Het is bv. ook nodig, dat het begrip hermeting niet alleen
optreedt in de gedachtensfeer van de Vereniging voor Kadaster en
