184
c
De lengte-eenheid
Achterwaartse insnijding
Voorbeeld
A
B
C
S
min
Hfst. E 5
49
55
44
12
46
Fig. 9-a
2
100
58
1
70
b
100
35
58
20
70
c
100
100
0
0
0
Voonvaartse insnijding
Voorbeeld
A
B
S
min
Hfst. D 7
49
5t
36
9
37
Fig. Q-b
100
35
7°
25
82
c
100
100
60
60
70
d
36
100
78
28
87
Fig. 9-e-i
100
100
71
7i
82
2
86
88
63
48
70
3
80
84
53
36
55
4
77
83
40
26
44
5
87
93
70
57
80
6
82
87
59
42
64
7
78
85
47
31
5°
8
76
83
38
24
40
9
75
76
59
34
64
10
75
80
4°
24
43
11
73
81
3°
18
3i
12
72
81
24
14
24
L. Literatuur.
1. Tienstra. Grafische vereffening van de coördinaten bij enkele puntsbepaling
(Tijdschr. voor Kadaster en Landmeetkunde 1937, blz. 41).
2. Van Wely. Bepaling en vereffening van een snelliuspunt volgens een half-
grafische methode (Tijdschr. voor Kadaster en Landmeetkunde 1951, blz. 70).
3. Baarda. Verkenning van een snelliuspunt (Tijdschr. voor Kadaster en Land
meetkunde 1952, blz. 53, 169, 217).
4. Reicheneder. Die Sicherheit einer Punkteinschaltung, ein Beitrag zur Fehler-
theorie (Zeitschr. für Vermessungswesen 1941, blz. 386).
5. Schroeder. Trigonometrische und polygonometrische Arbeiten (Allgemeine
Vermessungsnachrichten 1939, blz. 431).
De grondslag voor de eenheid van onze lengtematen is nog steeds de
materiële platina meter in de kelders van het pavilion de Breteuil te
Sèvres, van het Bureau International. De heer A. Pérard, toenmaals
onder-directeur van dit bureau, verklaarde in 1927 nog„Evenzeer
als de afstand van twee punten, lijnen of oppervlakken van een vast
lichaam voor onze geest een duidelijk begrip is, evenzeer blijft het
mechanisme der licht-emissie nog onvoldoende doorgrond, zodat deze
