195 vinden voor de vaststelling van de grootten der eigendommen die aan de belasting onderhevig waren, dan die in het Romeinse keizerrijk ge bruikelijk was. De onvoldoendheid van een dergelijk kadaster was duidelijk, en ver lichte schrijvers, zoals Dutillet de Villars (1781) en vooral Lamy (1789) legden de basis voor een allesomvattend werk, dat deze keer zou berusten op aan vaste regels onderworpen opmetingen. (Het ont werp van Lamy voor een algemeen kadaster, uiteengezet in een bro chure getiteld „Universeel kadastèr", was nauwkeuriger en vollediger dan dat van Dutillet de Villarshet is toegepast in de gemeente Hornoy bij Amiens.) Maar Babeuf, archivaris van Vermandois (hoofdstad Saint-Quentin, vert.) en kenner van het feudale recht, stelde in een verhandeling getiteld „Ontwerp van een eeuwig kadaster" een verdeel systeem van alle eigendommen voor naar rato van elf morgen per huishouden. Zo'n voorstel, dat niet anders was dan de Romeinse wet op de verdeling van de landerijen in haar uiterste consequentie, ver koelde de algemene belangstelling voor het kadaster en vertraagde zijn hervorming. Zonder enige twijfel moet men hierin en in de ernstige vooringe nomenheden van de revolutionnaire storm de oorzaak vinden van het feit, dat de verwerkelijking van het kadaster, zo hevig verlangd in het laatst van de 18e eeuw, pas werd aangenomen (alleen in principe en onder vele reserves) door de Nationale Vergadering in 1790 en tenslotte pas tot een begin van uitvoering kwam in 1808. Men ziet uit het voorgaande, dat onder het ancien régime ernstige pogingen waren ondernomen, waarin men in beginsel de meeste metho- ■den terugvindt van onze huidige fundamentele grondbelastingwetten maar gedurende de lange periode tussen het Gallisch-Romeinse tijdperk en de Revolutie, was over het geheel geen enkele vordering gemaakt. In 1790 gebruikte men nog, om de belasting over de onroerende goederen om te slaan, dezelfde methode als voorgeschreven was door de Codex Theodosianushet was altijd slechts op aangifte van de eigenaren, onder toezicht van commissarissen, dat de grootte en de opbrengst van de onroerende goederen werden vastgesteldslechts de naam was veranderd. Naarmate onder het ancien régime de pogingen om door een regel matig omslagstelsel een einde te maken aan de willekeur die voorzat bij de verdeling van de grondbelasting, schipbreuk leden, gingen schrandere geesten de vervaardiging van een algemeen kadaster meer en meer al§ het enige afdoende middel beschouwen. Ter gelegenheid van de bijeenroeping van de Generale Staten in 1789, drongen 73 stemgerechtigde afgevaardigden van de adel en 58 van de derde stand aan op de uitvoering van dit veelomvattende werk. De Nationale Vergadering hield zich met deze kwestie bezigbij de wet van 1 December 1790 schafte zij de oude belastingen af en ver ving ze door één grondbelasting, die evenredig omgeslagen zou wor den over alle grondeigendommen naar rato van hun netto opbrengst,

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1954 | | pagina 37