236
van Ir. J. A. C. E. van Roermund in jaargang 1953, biz. 290, van dit
tijdschrift.)
Met het oog op het veelvuldige gebruik van astralon en astrafoil
zullen de met het gebruik van deze materialen samenhangende pro
blemen en opgedane ervaringen in de volgende paragrafen nader wor
den bezien.
Fabricatie, chemische samenstelling en eigenschappen van astralon
De grondstof voor astralon bestaat uit polyvinylchloride (mengpoly-
merisaat) in poedervorm, dat in verhitte walsen plastisch gemaakt
wordt en daarna in platenmangels tot dunne platen getrokken wordt.
De op deze wijze ontstane zgn. walsblanke platen vertonen een zeer
ongelijkmatig ruw oppervlak. Teneinde een gelijkmatig oppervlak te
verkrijgen worden de walsblanke platen in hydraulische persen onder
hoge druk en temperatuur bewerkt en, al naar gelang van de gewenste
uitvoering, gematteerd of gepolijst. Tot een temperatuur van 40° C
treedt geen blijvende vormverandering opbij blootstellen van het
materiaal aan hogere temperaturen verliest het materiaal zijn maat
vastheid en ontstaat het zgn. uitzweten van de weekmaker. In voor
komende gevallen van breuk of beschadiging van de astralonplaten
dienen de te plakken of te lassen delen met methylchloride behandeld
te worden. Wanneer het de behandeling van de platen, dikte 0,25 mm
en 0,50 mm, betreft, dient men aan het methylchloride een oplossing
van 5-10 volkomen doorzichtig astralonafval toe te voegen, e.e.a.
opgelost in 0,2 geconcentreerd mierenzuur. De aldus verkregen op
lossing kan met een penseel op de breuk, resp. de te verbinden delen
worden aangebracht.
Het astralon is niet glashard; teneinde het oppervlak te beschermen,
worden de platen tussen zijdepapier verpakt, dat zich door de electro-
statische lading van het materiaal a.h.w. aan het materiaal hecht. Het
verdient aanbeveling de platen niet onbedekt over elkaar heen te
schuiven of op elkaar te leggen.
Het tekenen en beschrijven van astralon
De betekening van de plastische materialen is in den regel een aan
gelegenheid die velerlei moeilijkheden met zich medebrengt, doch die,
met het vaststellen van de maatvastheid, een hoogst belangrijke zaak is.
Bij de betekening van het astralon moet men met verschillende factoren
rekening houden, die als volgt gesteld kunnen worden.
1. Het tekenoppervlak (gematteerde zijde).
2. De inktsoort.
3. Het tekengereedschap.
4. De vakbekwaamheid van de tekenaar.
Praktische ervaringen hebben uitgewezen, dat de gematteerde zijde
van de astralonplaten niet altijd op dezelfde wijze gekornd is, zodat het
tekenen van scherpe en strakke lijnen op sommige platen de nodige
moeilijkheden op kan leveren. Om deze moeilijkheden te voorkomen,
is het gewenst de gematteerde zijde van de astralonplaat een speciale