236 van Ir. J. A. C. E. van Roermund in jaargang 1953, biz. 290, van dit tijdschrift.) Met het oog op het veelvuldige gebruik van astralon en astrafoil zullen de met het gebruik van deze materialen samenhangende pro blemen en opgedane ervaringen in de volgende paragrafen nader wor den bezien. Fabricatie, chemische samenstelling en eigenschappen van astralon De grondstof voor astralon bestaat uit polyvinylchloride (mengpoly- merisaat) in poedervorm, dat in verhitte walsen plastisch gemaakt wordt en daarna in platenmangels tot dunne platen getrokken wordt. De op deze wijze ontstane zgn. walsblanke platen vertonen een zeer ongelijkmatig ruw oppervlak. Teneinde een gelijkmatig oppervlak te verkrijgen worden de walsblanke platen in hydraulische persen onder hoge druk en temperatuur bewerkt en, al naar gelang van de gewenste uitvoering, gematteerd of gepolijst. Tot een temperatuur van 40° C treedt geen blijvende vormverandering opbij blootstellen van het materiaal aan hogere temperaturen verliest het materiaal zijn maat vastheid en ontstaat het zgn. uitzweten van de weekmaker. In voor komende gevallen van breuk of beschadiging van de astralonplaten dienen de te plakken of te lassen delen met methylchloride behandeld te worden. Wanneer het de behandeling van de platen, dikte 0,25 mm en 0,50 mm, betreft, dient men aan het methylchloride een oplossing van 5-10 volkomen doorzichtig astralonafval toe te voegen, e.e.a. opgelost in 0,2 geconcentreerd mierenzuur. De aldus verkregen op lossing kan met een penseel op de breuk, resp. de te verbinden delen worden aangebracht. Het astralon is niet glashard; teneinde het oppervlak te beschermen, worden de platen tussen zijdepapier verpakt, dat zich door de electro- statische lading van het materiaal a.h.w. aan het materiaal hecht. Het verdient aanbeveling de platen niet onbedekt over elkaar heen te schuiven of op elkaar te leggen. Het tekenen en beschrijven van astralon De betekening van de plastische materialen is in den regel een aan gelegenheid die velerlei moeilijkheden met zich medebrengt, doch die, met het vaststellen van de maatvastheid, een hoogst belangrijke zaak is. Bij de betekening van het astralon moet men met verschillende factoren rekening houden, die als volgt gesteld kunnen worden. 1. Het tekenoppervlak (gematteerde zijde). 2. De inktsoort. 3. Het tekengereedschap. 4. De vakbekwaamheid van de tekenaar. Praktische ervaringen hebben uitgewezen, dat de gematteerde zijde van de astralonplaten niet altijd op dezelfde wijze gekornd is, zodat het tekenen van scherpe en strakke lijnen op sommige platen de nodige moeilijkheden op kan leveren. Om deze moeilijkheden te voorkomen, is het gewenst de gematteerde zijde van de astralonplaat een speciale

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1954 | | pagina 26