222
lengte inclusief de triangulatie van N.W.-Afrika voltooid was. Nu kon
hij meedelen, dat, dank zij de samenwerking van de A.M.S. met
Afrikaanse geodetische diensten, de triangulatie langs de meridiaan
van 30° oosterlengte van Noord- tot Zuid-Afrika inclusief astrono
mische metingen voltooid was. Gemeten was verder de verbinding van
Kreta met de Noord-Afrikaanse triangulaties en die van Schotland
met Noorwegen door middel van hiran (High-Precision Shoran). Als
nu nog de aansluiting van de Turkse en de Syrische triangulaties ver
beterd wordt (zij hebben op het ogenblik slechts één punt gemeen),
dan is het mogelijk de Europese triangulatie uit te breiden met
alle triangulaties rond het oostelijk bekken der Middellandse Zee en,
dank zij de triangulatie langs de meridiaan van 30° oosterlengte, met
vele triangulaties in Afrika. Hiermee zou aan een lang gekoesterde
wens van de A.I.G. voldaan zijn. In Noord-Amerika waren reeds de
triangulaties van de U.S.A. en Alaska verbonden met de Canadese,
waarbij het zich steeds verder noordelijk en westelijk uitbreidende
Canadese shoran-net een enorm gebied voor kaartering ontsluit. Dank
zij de inter-Amerikaanse samenwerking is nu langs de westkust van
het Amerikaanse continent tot 45Ï zuiderbreedte een aansluitende
triangulatie ontstaan, straks nog versterkt door een triangulatie tussen
Florida en Venezuela m.b.v. hiran. Deze laatste zou nog in 1954
gereed komen. Tot de mogelijkheden behoort nu ook de verbinding van
het Europese en Amerikaanse driehoeksnet tussen Engeland en Cana
da via tussenliggende eilanden m.b.v. hiran. Andere intercontinentale
verbindingen zijn wellicht met voldoende nauwkeurigheid te verkrijgen
met de methode van steroccultaties, welke methode ook verder door
de A.M.S. ontwikkeld wordt. In 1924 werd op het congres van de
U.G.G.I. in Madrid de ellipsoïde van Hayford als internationale
standaard-referentie-ellipsoïde aanvaard. Uit de bij het rapport ge
voegde wereldkaart, waarop alle bestaande triangulaties zijn aange
geven, blijkt wel, dat sedert Hayford zoveel nieuwe gegevens beschik
baar zijn gekomen en nog zullen komen, dat een nieuwe bepaling
van de parameters van de ellipsoïde wenselijk wordt. De A.M.S. is
dan ook'met het voorbereidend werk hiertoe begonnen en is o.a. bezig
met behulp van de Uniac, een electronische getalrekenmachine, de
nodige topografisch-isostatische correcties voor schietloodafwijking aan
de astronomische metingen te berekenen. Het aantal hiervoor in aan
merking komende astronomische stations is 2500.
Wat zeer merkwaardig aandoet in dit rapport is, dat met geen
woord gerept wordt over zwaartekrachtsmetingenbetekent dit, dat de
A.M.S. geen contact heeft met het werk van Heiskanen in de U.S.A.?
Verder deelde Hough mee, dat de geodimeter van Bergstrand op ruime
schaal beproefd wordt en dat gewerkt wordt aan een analoge methode
als hiran, nl. raydist. Met deze laatste methode zouden afstanden tot
800 km kunnen worden overbrugd. Over de U.T.M.-projectie werd
meegedeeld, dat deze kaartprojectie voor 80 procent van het land-
gedeelte der aarde toegepast zou zijn. Om tenslotte een idee te geven
van de wijze waarop de A.M.S. zijn problemen aanpakt, wil ik eindigen
