263
Terminologie
Bovendien zijn de volgende gegevens bekend:
a
b
g
Rozenburg
2
182,4822
38,8
n,o
X
Brielle
1
285,4414
2,4
10,3
3
Rotterdam
97
345.3205
4,1
4,7
5
Maassluis
1
23,0762
79.1
30,0
1
Maassluis
3
105,8349
25,0
271,8
1
Gevraagd wordt het kadastrale formulier nr. 20 met behulp van de
rekenmachine af te werken.
(Wordt vervolgd.)
(Vervolg van bh. 207)
Aantekeningen
1. Op blz. 251 van deze aflevering leest men, dat in art. 3.1.1.10 van het wets
ontwerp-B.W. staat: goederen voor wier overdracht...". Dit is een citaat; ik
mocht het dus niet veranderen, wat mij wel enige zelfoverwinning kostte. Wier
kan immers alleen worden gebruikt, als het antecedent personen betreft. Het had,
als men zich per se ouderwets wil uitdrukken, welker moeten zijn. Vreemd dat
zo'n fout de ontwerpers heeft kunnen passeren.
2. Een hoge functionaris uit onze eigen kring schreef over „een dubbel af
schrift van een staat voor zover betreft de gewerkte dagen". Hierin zitten drie
fouten. Een dubbel afschrift zou één stuk zijn, dat uit twee gelijke delen bestaat;
hij bedoelde echter twee afschriften. Het woord betreft had achter dagen moeten
staan; we zeggen niet: wat betreft dit, maar: wat dit betreft. Het aardigst zijn
die gewerkte dagen als een samentrekking van de dagen waarop is gewerkt. Van
hetzelfde kaliber is de gestemde ruilverkaveling (geliefd bij sommige ruilverka-
velaars) voor de ruilverkaveling waarover is gestemd. Men lijkt een regeltje te
volgen: vervang de bijzin (ongeacht met welk voornaamwoordelijk bijwoord hij
begint) door het erin voorkomende deelwoord en plaats dit als bijvoeglijk naam
woord voor het zelfstandig naamwoord. Zo zou men dus ook kunnen zeggende
gegeten zaal voor de zaal waarin gegeten is. Het lijkt een aardig winteravond
spelletje nog veel leukere voorbeelden te verzinnen; een goed middel tevens om
het af te leren.
3. In aantekening 2 schreef ik functionaris. Zo moest het vóór I september 1955
ook, maar daarentegen functionneren met twee n's. Zo hadden we eveneens naast
elkaar: pensionaat, pensionaris, pensionnaire en pensionneren. Of men één of
twee n's moest schrijven, hing er van af of het woord rechtstreeks uit het Latijn
of via het Frans in onze taal is gekomen. Dat men in het Frans zo'n woord met
twee n's schrijft heeft als oorzaak, dat men met deze spelling de Franse uit
spraak van het woord wil aanduiden. Nu moeten we al dergelijke woorden ge
lukkig met één n schrijven, natuurlijk tot verdriet van enkele duizenden Neder
landers, die het zo heerlijk vonden, telkens als zij zo'n woord tegenkwamen her
innerd te worden aan de afkomst van het woord. Dat enige miljoenen door zulke
aardigheden in de onmogelijkheid verkeerden zonder spelfouten te schrijven,
deerde hun niet.
4. De sinds 1 september 1955 officieel geldende spelling is reeds een jaar
lang in dit tijdschrift gebruikt. De lezers kunnen nu in gemoede nagaan, of ze
dit eigenlijk wel hebben gemerkt; misschien hebben zij alleen opgemerkt, dat de
namen van de maanden met een kleine beginletter werden gespeld. Hoe onrede
lijk is het geschrijf in de dagbladen over „een totaal ander woordbeeld"! Wie
billijk is kan toch niet anders zeggen, dan dat de commissie-Van Haeringen
allerminst revolutionair te werk is gegaan.
5. In verschillende talen heeft men woorden die op ons woord formulier ge-
