134
waren de plans nagenoeg uitsluitend vervaardigd door meten en kaar
teren met het planchet; nadien ook door polygoonmeting met de theo
doliet, gecombineerd met de detailmeting.
Elk kanton had zijn eigen exameneisen voor landmeters en personeel.
Men kon niet zo maar in alle kantons als landmeter werken. Om tot
meer eenheid te geraken, ging in 1863 van het kanton Aargau een
oproep uit om te komen tot uniforme voorschriften betreffende de
metingen en boekhoudingen en tot gelijke exameneisen voor het be
trokken personeel.
Hierdoor ontstond het zgn. Konkordat, oorspronkelijk bestaande uit
vier kantons, later uit vijftien.
In 1864 kwam na veel overleg een reglement met exameneisen voor
personeel belast met kadastrale metingen tot stand en eveneens een
instructie, die na herhaalde malen te zijn gewijzigd, tot grondslag
heeft gediend voor de tegenwoordig in gebruik zijnde voorschriften.
In de aangesloten kantons mochten alleen landmeters die het vast
gestelde examen hadden afgelegd en daardoor het zgn. Konkordats-
patent verwierven, metingen verrichten.
Aangezien het Kadaster steeds meer betekenis in het openbare
leven verkreeg, ontstond een dringende behoefte aan een landelijke
regeling ter verkrijging van de nodige eenheid in de administratie van
de rechten op de grond.
Daarom werd in het op I januari 1912 in werking getreden nieuwe
Zwitserse burgerlijk wetboek een uniforme inrichting van een grond
boek voor het gehele land voorgeschreven. Men koos een positief stel
sel. Deze maatregel leidde tot een bijna algehele hermeting. Een
nieuwe triangulatie Ie tot en met Ille orde werd van 1903 tot 1919
uitgevoerd.
De invoering van een grondboek voor het gehele land had tot ge
volg, dat diverse commissies van deskundigen werden ingesteld om
zich te beraden over de organisatie en de praktische uitvoering van
een zodanig omvangrijk werk.
In afwachting van de invoering van het nieuwe B.W. had de vereni
ging van landmeters uit haar midden reeds een commissie van vijf
leden gekozen, die opdracht kreeg een ontwerpinstructie te vervaardi
gen voor de metingen. In 1909 was dit ontwerp gereed en werd het
aan alle landmeters ter beoordeling toegezonden. Er volgde een zo
grote stroom van wensen en voorstellen tot verandering, dat de com
missie nog met drie leden werd uitgebreid. Het eindontwerp vormde
de grondslag voor de instructie van 10 juni 1919 betreffende de trian
gulatie IVe orde, de delimitatie, de afpaling en de detailmeting. De
late invoering is een gevolg van het uitbreken van de eerste wereld
oorlog.
Het grondboek ressorteert onder het departement van justitie en
politie. Het bestaat uit een afdeling met aan het hoofd een Vermes-
sungsdirektor, die belast is met het algehele toezicht op de leiding van
het grondboek en met de definitieve goedkeuring van de metingen.
De bijdrage van de Bond in de kosten van hermeting is gemiddeld
