half jaar,variaties die de aarde een achterstand van ruim 0,07 tijdsecunde geven in juni en een voorsprong van ruim 0,06 tijdsecunde in november. De ontdekking van deze kort-periodieke variaties, in 1937 door de Franse astronoom Stoyko, wachtte op de uitvinding van de kwartskristalklok, een uurwerk dat regelmatiger loopt dan de aarde draait; de gemiddelde afwijking van de maandelijkse gang van een goede kwartsklok is minder dan één duizendste secunde. Variaties in de gang, bepaald door middel van sterwaarnemingen, kunnen dus grotendeels aan onregelmatigheden in de wenteling van de sterrenhemel dus in de aardrotatie worden toegeschreven. Door analyse van de resultaten van alle stations hoopt men te komen tot een nauwkeuriger bepaling van deze snelle variaties in de aardrotatie, die men wijt aan seizoen veranderingen in de verdeling van water- en luchtmassa's, in de bedekking met ijs, sneeuw, vegetatie als gevolg van de wisseling van de jaargetijden. Van elk station zal, zo dikwijls als dit mogelijk is, de geografische lengte worden bepaald door de astronomisch bepaalde tijd te vergelijken met precisie-radiotijdseinen. Door analyse van de eventuele variaties hoopt men meer te weten te komen over fluctuaties in de voortplantingssnelheid van radiogolven en door vergelijking met de resultaten van vroegere lengtebepalingen vast te stellen of inderdaad, zoals de theorie van Wegener zegt, de continenten zich ten opzichte van elkaar verplaatsen. De variaties in de breedte tenslotte zijn een afspiegeling van een schommeling van het aardlichaam met betrekking tot de draaiingsas. Deze zeer gecompliceerde schommeling vertoont behalve duidelijk periodieke gedeelten ook onregelmatigheden. De voornaamste periode, die van Chandler, is 433 dagen; zij is een gevolg van het niet-samenvallen van de rotatie-as en de traagheids-as van de niet-starre, doch plastische aarde. Andere perioden van een jaar of onderdelen dan wel veelvouden daarvan hangen samen met veranderingen in de massa-verdeling van de aarde tengevolge van de seizoenwisselingen. Omdat men het verschijnsel nog niet voldoende heeft verklaard om het te kunnen voorspellen, is in 1895, omstreeks de tijd dat de breedte variaties practisch konden worden aangetoond, een Internationale Breedtedienst gesticht, waaraan een aantal sterrenwachten mee werken door zo vaak dat mogelijk is hun breedte te bepalen. De variaties zijn weliswaar klein tot nu toe is de grootste gemeten amplitude 0,3 boogsecunden maar voor nauwkeurig geodetisch of astronomisch werk niet verwaarloosbaar. Door tijdens het Internationale Geofysische Jaar het aantal der stations, die voortdurend breedtebepa lingen verrichten, te vergroten, hoopt men beter inzicht in het verschijnsel te krijgen. Dat men het Internationale Geofysische Jaar gelijk heeft genomen aan de periode van Chandler, 433 dagen, is om eventuele correlatie met andere op het programma voor komende zaken te kunnen constateren. Een omvangrijk en kostbaar instrumentarium, waarvan de waarde wordt geschat op meer dan 200000,00 gaat volgend voorjaar naar Cura9ao. Er is een instrument, beschikbaar gesteld door de Sterrenwacht te Leiden, voor het waarnemen van het moment waarop een ster de meridiaan passeert. Dit zogenaamde doorgangsinstrument is in principe een kijker, draaibaar om een oost-west geplaatste horizontale as. Voorziet men een dergelijke kijker van een verticale kruisdraad dan zou de waarnemer slechts het tijdstip behoeven vast te leggen waarop hij de ster de kruisdraad ziet passeren. Om evenwel persoonlijke traagheidsfouten te elimineren gaat het iets inge wikkelder: de waarnemer „volgt" de ster met een beweegbare kruisdraad. De tijd wordt DE GEODETISCH-ASTRONOMISCHE STATIONS Figuur 1. De stations die tijdens het internationale geofysische jaar zullen deelnemen aan de lengte- en breedtebepalingen. Omdat de namen vrij moeilijk leesbaar zijn, laten we hier de namen van de stations van links naar rechts volgen. Hawaii Tahiti San Diego* Curasao Washington Ottawa Buenos Aires Rio de Janeiro San Fernando Madrid Greenwich Algiers Parijs Ukkel Neuchatel Heidelberg T urijn Milaan Hamburg Potsdam Wenen Kaap de Goede Hoop Riga Leningrad Nikolaieff Charkow Moskou T ananarive T ashkent Eiland Amsterdam Dehra Dun Irkutsk Zikawei T okio Wellington De tijdelijke stations zijn met een sterretje gemerkt. 3

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1957 | | pagina 7