kaart en één lijst aan het betrokken ruilverkavelingsbureau teruggezonden. Het tweede exemplaar blijve in Amsterdam berusten. Op deze manier is het mogelijk dat de veldnamen in een ruilverkaveling worden verzameld. Sedert 3 maart 1956 is het mij bekend dat het „Bureau voor Naamkunde" gaarne zijn mede werking zal willen verlenen. Doordat het „Bureau voor Naamkunde" de namen op de schrijf wijze heeft onderzocht, kunnen ze op de nieuwe kadastrale kaarten juist worden aangebracht en in de registers juist worden inge schreven. Herhaaldelijk is de vraag gesteld hoe de op een andere manier verzamelde veldnamen voor de toekomst bewaard kunnen blijven. Ik heb dan steeds geantwoord: „In de leggers bestaat een kolom Plaatselijke benaming. Deze is m.i. daarvoor aangewezen." Het moet mogelijk worden gemaakt, op verzoek van het „Bureau voor Naamkunde" te Amsterdam of van een andere wetenschappelijke vereniging die op dit gebied werkzaam is, namen te doen inschrijven in de kadastrale leggers. Het spreekt vanzelf dat de kadastrale kenmerken daarbij door dit bureau dienen te worden vermeld. Op deze wijze zijn de namen voor het nageslacht goed bewaard. De ruilverkavelingen zullen zich in de toekomst steeds meer over verschillende gemeenten gaan uitstrekken. In verband met de gebleken moeilijkheden (Walcheren!) meen ik dat het noodzakelijk zal zijn, de namen van nieuwe wegen in ruilverkavelingen door Gedeputeerde Staten te doen vaststellen, op advies van een in elke provincie te benoemen vaste commissie, die tevens geraadpleegd kan worden bij de naamgeving van nieuw te bouwen boerderijen. Voorzover deze commissies nog niet worden ingesteld, dient de plaatselijke commissie van een ruilverkaveling in een zo vroeg mogelijk stadium een subcommissie te benoemen, die overleg pleegt met gemeenten en waterschappen waarin deze ruilverkaveling is gelegen. Tevens zal zij er goed aan doen zich in verbinding te stellen met de op dit gebied reeds werkzaam zijnde culturele verenigingen. Indien Gedeputeerde Staten, de raad, burgemeester en wethou ders of een waterschap namen aan wegen geven, lijkt het mij nood zakelijk dat een afschrift van het desbetreffende besluit officieel ter kennis van het kadaster wordt gebracht, zodat deze nieuwe na men op de kadastrale kaarten kunnen worden overgenomen. Moge in de nabije toekomst de Nederlandse ruilverkavelings landmeter zijn taak op het gebied van de toponymie vervullen, gedachtig aan de woorden van Gamperl (154): Zwolle, 20 april 1956. 312 In Erkenntnis ihres kulturhistorischen Wertes haben weitblickende Fachleute bei den ersten Landesaufnahmen die Flurnamen mit erhoben und in Karten und öffentlichen Büchern festgehalten. Wenn der Flur- bereinigungsingenieur an die Stelle des alten Zustandes eine vollstandig neue Flureinteilung treten lasst, darf er dieses Kulturgut nicht vergessen.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1957 | | pagina 42