71
Hiermee hebben we dus één van de modelfouten gelokaliseerd.
2e. Het is misleidend een histogram samen te stellen uit de waarden
voor ei, daar deze waarnemingen voor het merendeel a-select zijn.
De strekking van deze analyse van een barometrische hoogte
meting heeft dan ook willen zijn:
ie. het bewijs, dat (ten dele onbekende) modelfouten een véél
grotere standaardafwijking veroorzaken dan uit de geschatte
standaardafwijking van de enkele waarneming kan worden
afgeleid
2e. een waarschuwing, dat men bij de toepassing van de statistische
analyse van waarnemingsuitkomsten rekening moet houden
met de mogelijkheid, dat ze a-select zijn.
Litteratuuroverzicht
Dr. Karl Ledersteger. Theoretischer Versuch einer exakten
Lösung des gesamten Problemes der Erdfigur. Sonder-
nummer 2, Schweizerische Zeitschrift für Vermessung, Kultur-
technik und Photogrammetrie. 51 blz., 15 X 22 cm, Verlag der
Zeitschrift, 1957; bestellingen te richten aan Buchdruckerei
Winterthur A.G.prijs 4 Zw.fr. plus porto.
De schrijver is een bekend auteur op het gebied van de hogere
geodesie. In deze studie geeft hij een samenvatting van zijn eerder
verschenen publikaties en tracht daarbij het gehele probleem van
de vormbepaling van de aarde te behandelen.
Dit probleem is merkwaardigerwijze in de laatste tien, twintig
jaren tot een veelomstreden probleem geworden. Daarvoor leek
het tot een klassiek probleem verstard te zijn, met een vaak af
zonderlijke behandeling van een geometrisch gedeelte (de ont
wikkeling van een coördinatenstelsel, waarbij twee van de drie
coördinaten als parallelcoördinaten op een referentie-ellipsoïde
werden aangenomen) en een potentiaaltheoretisch gedeelte (men
denke aan de verwerking van zwaartekrachtswaarnemingen met
het vraagstuk van Stokes).
Thans ziet men in, dat beide genoemde delen van het probleem
niet te scheiden zijn. Hierdoor blijkt het nodig de klassieke theorie
te ontleden en uit te breiden, waardoor de interactie van meet
kundige theorie en potentiaaltheorie op een betere wijze in de
algehele theorie tot uiting kan komen.
Hoewel ik niet geloof, dat de schrijver het probleem op een geheel
bevredigende wijze behandelt waarbij ik denk aan de nieuwe
wiskundig zeer scherp opgezette potentiaaltheoretische beschou
wingen van De Graaff Hunter en aan de consequenties van de
Delftse theorie der waarnemingsrekening kan ik ieder ten
zeerste aanraden van deze studie kennis te nemen. Welk een uit
gebreid gebied behandeld wordt, blijkt uit de volgende inouds-
opgave
