Toespraak van de Ingenieur-verificateur J. H. Sanders
Mijnheer de Directeur
Mevrouw Stoorvogel
Mijnheer de Regeringscommissaris voor de Belastingen
Dames en Heren
Dat zovelen uit ons dienstvak en ook velen uit andere kringen
hier zijn samengekomen om afscheid te nemen van onze Directeur,
terwijl een groot aantal van U zich hiervoor het afleggen van een
lange reis heeft moeten getroosten, bewijst wel, dat de Heer Stoor
vogel in ons midden een zeer bijzondere plaats inneemt.
Ieder afscheid heeft een weemoedige kant, zowel voor de ver
trekkende als voor hen die blijven. Ik geloof echter, dat er in dit
geval alle aanleiding bestaat om de klemtoon zwaarder te leggen
op ,,un peu" dan op „mourir".
Waarom Zeker niet omdat het ons maar in geringe mate zou
beroeren, dat de stoel van de Directeur binnenkort door een andere
topfunctionaris zal worden bezet, hetgeen zou betekenen, dat we
min of meer lauw staan tegenover de persoon van de Heer Stoor
vogel. Het tegendeel is waar en vooral zijn naaste omgeving op
het Buitenhof zal ongetwijfeld tijd nodig hebben om zich vertrouwd
te maken met een nieuwe situatie.
Maar er zijn nu eenmaal feiten die in belangrijkheid ver uitgaan
boven persoonlijk wel en wee, en belangrijker dan het al of niet
aanwezig zijn van een bepaald persoon is het spoor dat hij achter
laat als mens en als ambtenaar. Ik geloof trouwens niet dat we deze
zaken los van elkaar kunnen zien.
En nu zou ik willen vragen: „Heeft de Heer Stoorvogel een
spoor nagelaten en hoe ziet dat spoor er uit?" Willen we op deze
vragen een zo objectief mogelijk antwoord verkrijgen, dan zullen
we een duik in het verleden moeten nemen en, zij het ook in a nut
shell, de periode van de laatste 40 a 45 jaar nog eens op het doek
moeten projecteren.
Hoe zag het Kadaster er uit, hoe zag de landmeetkundige dienst
er uit, toen de Heer Stoorvogel op 1 februari 1915 te Breda als
adspirant-landmeter zijn intrede deed bij ons dienstvak Ik had
me bijna laten verleiden om te zeggen „als schuchter jongeling"
maar ik ben er lang niet zeker van of deze kwalificatie de toets
der kritiek kan doorstaan. Trouwens, het was ook niet de eerste
werkkring die hij entameerde, want tevoren had hij ruim een jaar
het onderwijs gediend.
Ben ik wél ingelicht, dan was het de oud-landmeter Hornix,
die richting heeft gegeven aan de eerste, vermoedelijk toen nog
wel wankele, schreden op het kadastrale velddienstpad van onze
Directeur. Dat de Heer Hornix het gelaten zou hebben bij kada
strale scholing alleen, zullen de ouderen (misschien alleen de oud
sten) onder U mogelijk met een korreltje zout nemen.
io7