300
tot de conclusie komen, dat er onbillijkheden worden begaan,
maar ze kan daar zonder medewerking van de schatters, die immers
de waardeverschillen en toeslagen bepalen, niets meer aan verande
ren en dat is zelfs vaak niet meer mogelijk zonder de tweede schat
ting de eerste staat vast tot een stelsel van nog wonderlijker
inconsequenties te maken dan het al is. In feite is de kostenverdeling,
die het beste door de plaatselijke commissie is te overzien en te
regelen, haar uit handen genomen.
Men kan de schatting niet dienstbaar maken aan twee doeleinden.
Ze moet alleen dienen om het verband te leggen tussen oude en
nieuwe toestand. Het is hierboven al gebleken dat ze nimmer
basis kan zijn voor een goede kostenomslag. Men heeft met het
nieuwe systeem bereikt dat de praktijk met geweld in het wettelijke
raam geperst moet worden tot schade van een goede en vlotte
uitvoering van de ruilverkaveling. Neen, deze poging tot perfec
tionisme, die Nederlandse ondeugd, is tot mislukking gedoemd.
Er is nog een zeer groot bezwaar tegen de samenkoppeling van
schatting en kostenomslag. Het plan van ruilverkaveling is, zoals
gezegd, bij de wet-1954 gesplitst in een plan van toedeling en een
lijst van geldelijke regelingen. Zodra het plan van toedeling vast
staat, kan de akte van ruilverkaveling worden opgemaakt en de
kadastrale toepassing volgen. Dit heeft tot gevolg dat we niet nog
jaren met onvoltooide kadastrale stukken zitten, wat aanvankelijk
winst betekent voor de door de ruilverkavelingsdienst aan de uit
voering te besteden tijd. Een groot voordeel is ook dat de kadastrale
en hypothecaire boekhouding zo spoedig mogelijk in overeen
stemming met de nieuwe toestand gebracht worden. Dit is van
belang voor een juiste heffing van waterschapslasten en van de
grondbelasting en voor het rechtsverkeer. De tijdwinst voor de
ruilverkavelingsdienst gaat echter weer geheel verloren, is in vele
gevallen negatief, doordat later, in de regel vele jaren later, wanneer
de landmeter en zijn personeel allang in een andere ruilverkaveling
gedoken zijn en zich weer geheel in de zaak moeten inwerken, de
lijst der geldelijke regelingen moet worden opgemaakt. Hieraan
is evenals aan het plan van toedeling weer de gehele procedure
over bezwaren verbonden. En dat zullen vele zijn, want het gaat
nu om de afrekening en vele zullen zich te hoog aangeslagen voelen.
Dat brengt allemaal veel werk met zich. Wel kan ingevolge de wet
de centrale commissie bepalen dat het plan van toedeling en de
lijst der geldelijke regelingen gelijktijdig worden opgemaakt en ter
inzage gelegd, maar daar kan in de praktijk niet veel van komen.
De ruilverkaveling moet immers eerst financieel afgewikkeld zijn,
voordat de lijst kan worden opgemaakt. Dat zal in de regel veel te
lang duren, omdat er veel werken uitgevoerd moeten worden, bijv.
de bouw van een gemaal of een groot aantal te verharden wegen
of ontginningswerken op grote schaal. We zouden dus alleen een
combinering van plan en lijst kunnen bereiken bij een ander systeem
van kostenomslag. Deze combinering is trouwens ook van belang
