374
rungsdirektor Dipl.-Ing. Hugo Reist uit Stuttgart, die sprak over
„Problem und Verantwortung des Liegenschaftskatasters". Deze
juridisch georiënteerde voordracht wordt, evenals de overige voor
drachten, gepubliceerd in het Zeitschrift für Vermessungswesen.
Dipl.-Ing. F. Höllrigl uit Wenen sprak op interessante wijze
over „Erfahrungen bei der Umstellung des österreichischen Ka-
tasterschriftoperates auf Lochkarten".
Het twee jaar geleden bij het Oostenrijkse kadaster ingevoerde
ponskaartensysteem beoogt een vereenvoudiging en een daarmee
gepaard gaande versnelling van de bijhouding van de kadastrale
boekhouding, om hierdoor aan de steeds in omvang toenemende
eisen die aan het kadaster worden gesteld, het hoofd te kunnen
bieden. Bij de ouderwetse wijze van bijhouding moet een bepaalde
verandering doorgaans op meerdere plaatsen in de registers worden
verwerkt. Er is dan nog de nodige controle vereist om de blijvende
onderlinge juistheid van de registers te verzekeren. Met de moderne
wijze van boekhouding wordt een gewenste verandering slechts op
één ponskaart bijgewerkt. In de bij te werken registers, ook kaart
systemen hoofdzakelijk, worden op grond van de bijgewerkte pons
kaart de overeenkomstige veranderingen aangebracht met behulp
van ponskaartenmachines, terwijl de controle op blijvende overeen
stemming tussen de registers onderling automatisch verloopt. Een
vergelijking tussen de oude wijze van boekhouding en de nieuwe
valt gemiddeld sterk in het voordeel van de ponskaartentechniek
uit. Dit komt o.m. doordat thans de informatie uitsluitend in ma
chineschrift wordt geschreven. Vroeger waren de registers vaak
zeer onoverzichtelijk door de verscheidenheid van handschriften.
De kosten van het aanleggen van een nieuwe boekhouding via her
meting of ruilverkaveling worden door het ponskaartensysteem
tot een vierde van die van voorheen teruggebracht.
Voor de bijwerking van de op ponskaarten overgebrachte boek
houding kan met een werkbesparing aan de kadasterbureaus van
ongeveer 50% worden gerekend. Hier staat tegenover, dat een grote
som nodig is voor de instandhouding van het nieuw ingestelde
centrale ponskaartenbureau met een personeelssterkte van 30 man.
Dit bureau verricht echter tevens al het trigonometrisch rekenwerk
van de Staatliche Vermessungsdienst.
Regierungsdirektor Anton Stegmann uit Stuttgart sprak over
„Die Anwendung des Lochkarten verf ahrens bei der Flurbereinigung
in Baden-Württemberg". In zijn voordracht gaf Stegmann soortge
lijke beschouwingen n.a.v. de gemechaniseerde ruilverkavelings
boekhouding in Württemberg als door Höllrigl t.a.v. de pons
kaartenboekhouding bij het Oostenrijkse kadaster waren gegeven.
Het is ook daar gebleken, dat het ponskaartensysteem zowel bij
het aanleggen van registers die bij ruilverkavelingen nodig zijn, als
ook bij het uitvoeren van landmeetkundige berekeningen een be
langrijke tijdwinst brengt.
De ruilverkavelingsorganisatie Baden-Württemberg heeft einde
