i68
Analoog is de functie voor <v op te stellen voor de linker en rechter
zones van het patroon.
Figuur 2 toont het correctieschema voor de middenzone van
het rode patroon. Het is opgezet voor de intervallen A L 8 en
A y 6 km, de correcties zijn aangegeven in meters. De overige
correctieschema's gaven soortgelijke resultaten. Gezien de kaarteer-
nauwkeurigheid en de kaartschaal is hiermede het vlakke hyper
bolenpatroon ondeugdelijk bevonden.
Echter hebben wij hiermede tevens een bijzondere methode
getoond, waarop het deccapatroon is te berekenen. De resultaten
van het vlakke hyperbolenpatroon worden nl. als benadering van
het deccapatroon geïntroduceerd en door correctie daartoe herleid.
De correctieformules zijn echter, gelijk vermeld, tamelijk gecom
pliceerd en vergen veel instructies aan het rekenapparaat, dus
Zebra-tijd. Er is tijd en dus geld te sparen, indien deze gecompli
ceerde berekening enkel voor de hoekpunten van een sectie zou
worden uitgevoerd en de correcties voor de overige punten door
lineaire interpolatie zouden kunnen worden bepaald. Het regel
matig verloop der correcties volgens fig. 2 voorspelt ons succes bij
deze gang van het rekenproces.
Bij een sectie van ioooo punten zou een besparing worden
bereikt van 384000 instructies, hetgeen een Zebra-tijd vertegen
woordigt van 384000 x 30 milliseconden, ofwel van ruim 3 uur.
Het correctieschema heeft gediend om de sectiegrenzen mede
vast te stellen onder het in aanmerking nemen van de toelaat
baarheid dezer interpolatiemethode. De tolerans van het verschil
tussen rechtstreeks berekende en door interpolatie berekende
correcties aan het vlakke patroon wordt wederom afgestemd op
de kaartschaal in verband met de tekennauwkeurigheid. Een
kaarteernauwkeurigheid van 0,1 mm op schaal 1 5000 komt over
een met 50 cm op het rerrein. Veiligheidshalve is 25 cm genomen
als tolerans voor de afwijking der deccalijnen ten gevolge van de
interpolatiemethode en 25 cm als tolerans voor de afwijking in
het midden der rechte verbindingslijn.
Hierop zijn dus de sectiegrenzen en de intervallen A x respec
tievelijk A y gebaseerd. Voor kleinere kaartschalen hadden secties
en intervallen groter genomen kunnen worden.
Het rode patroon is aldus verdeeld in 29, het purper patroon in
28 secties. De gang van de berekening van een sectie kan thans
worden behandeld. Nemen wij een sectie in de midden zone;
waarvan de grenzen gevormd worden door de y„ en de y« lijn, de
Lo en de L,. lijn, terwijl de intervallen Ay en AL vaststaan.
De berekening zal dan aanvangen met de x'0.0 van het vlakke
hyperbolenpatroon en de cv0-0j de correctie naar het decca
patroon, waarna x'o.c en cv„.e volgen. De interpolatie van cv langs
de yo-lijn geschiedt volgens de lineaire formule cv„., q»,
zodat thans de factoren po en q0 kunnen worden berekend. Hierna
