275 ontstaan van erfdienstbaarheden door verjaring in de wet waren gekomen1), heeft de jurisprudentie artikel 719 B.W. aangegrepen en door een ruime interpretatie van dit artikel zo goed mogelijk in de ontstane lacune voorzien. Het ligt niet voor de hand in een nieuw burgerlijk wetboek deze toestand te bestendigen en het is dan ook geenszins mijn bedoeling de handhaving te bepleiten van de buurweg, zoals deze nu door litteratuur en rechtspraak in ons rechtsleven is gegroeid. Het verdient verre de voorkeur recht op het doel af te gaan door verkrijging van erfdienstbaarheden door verjaring onbeperkt mogelijk te maken, evenals voorheen. Het voor gestelde artikel 3.4.3.1, tweede lid, zal dan evenwel moeten komen te vervallen. Pas als deze bepaling wordt geschrapt bestaat er aan de buurweg geen behoefte meer. Ir. C. KOEMAN, Cartografie Cartografie is de wetenschap van het afbeelden van de aarde of een gedeelte daarvan in het platte vlak. Deze wetenschap heeft verschillende raakpunten met de wetenschappen geodesie en geografie. De hoofdopgave van de cartografie valt niet moeilijk te herkennenhet vervaardigen van die afbeeldingen die men sedert de middeleeuwen kaarten pleegt te noemen. Deze afbeeldingen van het aardoppervlak, met inbegrip van datgene wat zich daarop, en soms ook van dat wat zich daaronder bevindt, beide al of met zichtbaar met het menselijk oog, kunnen onderling sterk ver schillende functies hebben. De leer van de cartografie dient dan ook om allereerst een systematische indeling te geven, waarin de kaarten naar hun functies onderscheiden worden. Bij de vele functies die een kaart kan hebben, is er eigenlijk geen, die inhoudt, dat de kaart gemaakt is terwille van de afbeelding zelf. Men kan in het algemeen beweren, dat de kaart een werktuig is, dienstig voor een zeer ge varieerde reeks handelingen. Evenzo als men werktuigen in alge mene zin klassificeert naar hun specifieke functie, moet men kaarten klassificeren naar hun functies. Deze klassificatie valt voor een belangrijk deel samen met de indeling van kaarten in groepen, die zich van elkaar onderscheiden door verschillende schalen. Omdat de algemene leer van de cartografie in Nederland maar zeer weinig verbreid is onder hen die in hun leven met kaarten moeten werken, vinden we in Nederland de enigszins vreemde situatie dat de kennis van de cartografie in stukken is gesplitst, waarbij deze kennis verdeeld is over verschillende kaartenvervaar- digende diensten. Deze situatie vond haar oorsprong in de eerste decennia van de 19e eeuw, toen de organisatie van het meet- en kaarteerwezen in Nederland die vorm kreeg die ze nu, behoudens Wetenschappelijk hoofdambtenaar-A aan de Rijksuniversiteit te Utrecht: i. Toelichting Ontwerp-MEijERS, blz. 426.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1959 | | pagina 73