Prof. N. A. Urmajew, Spharoidische Geodasie. 210 biz.,
21 X 15 cm. VEB Verlag Technik Berlin, 1958.
Dit uit het Russisch vertaalde boek behandelt de onderwerpen
die wij als geodetische berekeningen kennen.
De nogal beknopte behandeling vraagt af en toe een aanzienlijke
voorkennis. Zo wordt de differentiaalmeetkunde bekend onder
steld. Het doet dan ook enigszins vreemd aan dat de formule
2 sin2 B x cos 2 B wordt afgeleid. Verder heeft de schrijver
zich zoveel mogelijk gehouden aan de behandeling van de praktische
problemen.
Deze neiging tot beperking heeft echter tot onvolledigheid
geleid. Zo zijn alleen voorbeelden van berekeningen gegeven die
niet in de geodetische tabellen van de Z.N.I.I.G.A i K. voorkomen.
Natuurlijk zijn deze berekeningen gebaseerd op de in Rusland
gebruikte ellipsoïde van Krassowski.
Behoudens een verwijzing naar enige Russische berekenings
tabellen ontbreekt verder iedere litteratuuropgave.
De behandeling van de beide hoofdproblemen, de berekening
van coördinaten uit argument en afstand en de berekening van
argument en afstand uit begin- en eindcoördinaten, beperkt
zich tot enige klassieke oplossingen volgens Schreiber en Bessel.
Speciaal deze problemen zijn de laatste jaren onderzocht door
Rainsford, Sodano en Dufour.
Ondanks genoemde beperkingen biedt de inhoud wel zoveel
aantrekkelijks dat dit boek een waardevolle aanvulling van de
bestaande litteratuur op dit gebied mag worden genoemd.
M. H.
Edmund Camphausen, 4- und 5-stellige Polygonzugtafeln
(400 g) nebst Probe „sin v -(- 50 g). 2" für Maschine-
rechnen. n blz., 24 X 16 cm. Hanseatische Verlagsanstalt GmbH,
Hamburg, 1959.
In deze overdruk uit de Vermessungstechnische Rundschau",
Heft 7/1959 geeft de schrijver een tafel ter bepaling van sinus en
cosinus en een tafel ter bepaling van de functie sin (v 50 g) y2,
alles in vijf decimalen. De tafels worden ook nog eens in vier
decimalen gegeven.
De waarden van de functie sin (v 50 g) y'2 worden gebruikt
bij de controle van berekende coördinatenverschillen A x, A y, zoals
die door Seiffert is aangegeven (Ax, -)- A y s. sin (v 50g) X
(2. Hierin is s de afstand tussen de beschouwde punten en v het
argument van de verbindingslijn van die punten.
De tafels beslaan respectievelijk een en twee bladzijden, waarbij
niet behoeft te worden gebladerd. Dit is mogelijk geworden door
intervallen van één graad te nemen. De grootste fout die bij
lineaire interpolatie in de tafel zou ontstaan bij het werken tussen
de werkelijke functiewaarden, wordt gehalveerd door deze functie-
321
