164
schen bundesstaatlichen Vermessungswesens zum IX. inter
nationalen Geometerkongress, Scheveningen, 1958, biz. 22).
De ■ponskaartenadministratie bij het Kadaster in Hessen (Litte-
ratuurlijst nr. 7).
In het bondsland Hessen heeft men in het voorjaar van 1959 een
begin gemaakt met de toepassing van ponskaarten voor de op
stelling van nieuwe kadastrale registers. In Duitsland bestonden
verschillende kadasters met uiteenlopende administraties. In 1936
is het „Reichskataster" (ook wel „Einheitskataster") officieel
ingevoerd. De bedoeling is geweest langzamerhand voor geheel
Duitsland een uniforme kadastrale administratie te verkrijgen.
De omwerking van de bestaande, regionale („landelijke") systemen
tot het nieuwe uniforme stelsel zou tegelijk met het overnemen van
de resultaten der „Reichsbodenschatzung" haar beslag krijgen
(„Bodenschatzungsübernahmeerlass"). Niet overal is men even ver
gevorderd. In Hessen is de omwerking echter vrijwel voltooid.
De nieuwe, uniforme, registers en kaarten zijn er bijna overal inge
voerd. De noodzaak tot het opstellen van nieuwe registers is dan
ook alleen aanwezig als het er om gaat de resultaten van ruilver
kavelingen in de boekhouding te verwerken. Een enkele maal schept
een ander feit die noodzaak: hermeting, of het onleesbaar worden
der registers door vele mutaties. Een stimulans om voor het op
stellen der nieuwe registers ponskaarten te gebruiken ligt in de
omstandigheid, dat de ruilverkavelingsdienst in Hessen (evenals
in Baden-Württemberg) voor het opstellen van zijn registers dit
hulpmiddel bezigt. We weten al dat de opstelling der nieuwe
registers centraal plaats vindt. Men achtte, in tegenstelling tot de
dienstleiding in Oostenrijk, drie soorten kaarten nodig: 1. Flur
stückskarte (rood), 2. Abschnittskarte (groen), 3. Eigentümerkarte
(geel). De Flurstückskarte is, evenals de Oostenrijkse Grundkarte,
een perceelkaart. Abschnitte zijn blijkbaar delen van een Flurstück,
die een verschillende cultuur hebben (bijv. weiland en bouwland) en
dientengevolge een verschillende waarde („Wertzahl"; de Wert-
zahlen worden door de Bodenschatzung verschaft) en belastbare
opbrengst („Ertragsmesszahl", produkt van oppervlakte en Wert
zahl) bezitten. (Ook hier weer, ten aanzien van de wederzijdse
begrippen; wel parallel, niet concordant). Flurstückskarte en
Abschittskarte hebben dezelfde indeling. Ze worden tezamen ge
bruikt. Voor woorden deinst men blijkbaar niet zo terug als in
Oostenrijk: de Eigentümerkarte bewijst het. Hiermee wordt o.a.
de naamlijst vervaardigd. Neemt men gegevens over uit bestaande
registers dan zijn Flurbuch („Register 71") en Eigentümerver-
zeichnis de bronnen. Het Flurbuch bevat, net als het Grundstück-
verzeichnis in Oostenrijk, alle gegevens van het perceel, behalve
een verwijzing naar het Grundbuch. Die bevat het Grundstück-
verzeichnis wél. Men vindt deze verwijzing wel in de Bestands-
blatter, die samen het Liegenschaftsbuch vormen. De Oosten-