een eerbetoon aan een beroemde universiteit die zo'n beroemde
geleerde onder haar docenten mocht hebben. Van deze verbonden
heid met zijn universiteit getuigt ook de Latijnse tekst op het
gedenkteken dat de kinderen boven het graf van hun ouders in de
Pieterskerk, dicht bij de hoofdingang, hebben laten aanbrengen.
De vertaling er van luidt
Cartografie van Nederland 1700-1850
Het Landmeetkundig Gezelschap „Snellius" viert dit jaar
zijn vierde lustrum. Ter gelegenheid daarvan organiseert het een
tentoonstelling onder de titel „Cartografie van Nederland 1700-
1850" in het stedelijk museum „Het Prinsenhof" te Delft. Deze
tentoonstelling is op 26 november geopend en zal tot 17 december
duren.
Op de tentoonstelling wordt een overzicht gegeven van de
ontwikkeling van de cartografie van Nederland, uitgevoerd in
opdracht van de overheid.
In de achttiende eeuw had de sterke decentralisatie in de Repu
bliek natuurlijk invloed op het kaartbeeld. Dit blijkt duidelijk
uit de bonte verscheidenheid van schalen en van de weergave van
de topografie op kaarten van die tijd. De nieuwe ideeën over de
staatkundige eenheid omtrent de eeuwwisseling zijn ook in de car
tografie merkbaar, ze komen tot uiting in het werk van lt-gen.
baron Krayenhoff die, met zijn driehoeksmeting als grondslag, een
kaart vervaardigde van de noordelijke provincies van het Konink
rijk der Nederlanden. In de negentiende eeuw tenslotte ontstonden
achtereenvolgens de kadastrale plans, de rivierkaarten, de topogra
fische kaarten en de waterstaatskaarten, kaarten die sindsdien geen
principiële wijzigingen hebben ondergaan. Een overzicht van instru
menten en litteratuur die de landmeters in vroeger jaren ten dienste
stonden, vormt de garnering van het hoofdmotief.
De tentoonstellingscommissie heeft niet de pretentie te denken,
dat zij het onderwerp van deze tentoonstelling uitputtend heeft
behandeld, wel is zij van mening dat het bijeengebrachte mate
riaal in hoge mate interessant is, niet in het minst voor geodeten.
343
Voor de allerberoemdste en geleerdste man de heer Willebrord Snel
van Royen, de oogappel van de wiskundigen onder de Nederlanders en aan
de Academie die hier de beroemdste is, in alle opzichten de beroemdste,
schranderste, waardigste en meest verdienstelijke professor in de wis
kunde, alsmede voor de alleruitnemendste, reinste Vrouwe Maria de
Lange, zijn allerdierbaarste echtgenote, hebben de bedroefde kinderen
dit gedenkteken als bewijs en als onbetwijfelbaar teken van hun eerbied
jegens hun ouders opgericht.
Overleden 30 oktober 1626.
Overleden 11 november 1627.
