i68 3e. Gelatineoppervlakken moeten goed worden gedroogd; uit de proefnemingen is verder gebleken dat snelle droogprocessen niet erg wenselijk zijn. 3e. Bij materialen met graveerlagen, diazolagen en peelcoats heeft eigenlijk alleen de temperatuur invloed op het materiaal, de vochtinvloed is zeer gering, bij peelcoat zelfs nihil. Cartografische proefnemingen Toen na deze onderzoekingen vaststond, dat deze polyester materialen viervoudig beter waren qua maatvastheid dan astralon en astrafoil (polyvinyl), werd nagegaan in hoeverre de nieuwe werkwijze, dus graveren i.p.v. tekenen en „strippen" i.p.v. inwassen der vlaktinten, tijdbesparend was, en of de techniek van deze werkzaamheden overwegende bezwaren zou opleveren voor de zeer gedetailleerde Nederlandse topografische kaart. Bij voorlopige proeven kwam reeds vast te staan dat met enige routine het graveren tijdbesparend zou werken en dat de opleiding tot graveur korter zou zijn dan die tot tekenaar op astralon. Dit is ook later in de praktijk gebleken. Men mag zeker op een tijdbe sparing van 30% rekenen. Ook veel tijd is besteed aan een onder zoek betreffende de bruikbaarheid van de graveerapparatuur in het algemeen en wel in het bijzonder van het apparaat waarmee dubbele of driedubbele lijnen kunnen worden gegraveerd, speciaal bedoeld voor het graveren van wegen. Keuffel en Esser brengt hiervoor in de handel een apparaat dat op drie steunpunten rolt en waarbij verder de naald, als vierde punt, de dubbele lijn graveert. Bij de gravure op foliën zijn deze drie steunpunten noodzakelijk. Zouden slechts twee steunpunten aanwezig zijn en de naald als derde fungeren, zoals bij het apparaat van Haag-Streit, dan kan de naald in de onderlaag gaan krassen, omdat een drukverandering van de hand overgebracht wordt op de naald. Dit is natuurlijk onbelangrijk bij de gravure op glas, vandaar dat het apparaat van Haag-Streit daarvoor wel zeer geschikt is en veel minder voor de gravure op foliën. Dat neemt niet weg, dat ook het apparaat van Keuffel en Esser niet erg praktisch is. De justering vraagt veel tijd en het is te begrijpen dat dit zeer nauwkeurig moet geschieden om de dubbele c.q. drievoudige lijn gaaf te kunnen graveren. Het graveerapparaat van Aristo heeft eveneens drie steunpunten en is naar mijn mening het beste apparaat en het gemakkelijkst hanteerbaar voor het graveren op kunststoffoliën. Al deze apparaten zijn echter speciaal bedoeld voor het graveren van bochtige wegen en niet voor rechte wegen. Het Nederlandse wegenpatroon is veelal recht omdat het land vlak is. Daarom gebruikt de Topografische dienst niet deze apparaten, doch eenvoudigweg een stifthouder, waarin een naald met twee c.q. drie tanden is geplaatst. Met een dergelijke naald, geleid langs een driehoekje of bij bochten langs een pistolet, wordt de weg gegraveerd. Aan één zijde

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1961 | | pagina 50