293
Het prisma is gemonteerd op een oude Breithaupt fototheodoliet.
Als collimator werd ook een theodoliet gebruikt. Wordt nu de stand
van het prisma veranderd, dan verandert ook de deviatie en deze
wordt gemeten met de Wild T3. Het prisma kon om 3 assen ge
draaid worden. Ook hebben we metingen gedaan zonder collimator
maar gericht op een signaal op 10 meter afstand, l it het verschil
tussen beide series metingen bleek dat de optt Iconstante ook uit
gedrukt kon worden als functie van de hoek van inval. De ver
anderingen in de optelconstantc bleken echter van dien aard, dat
men deze rustig verwaarlozen kon.
Hoe kunnen we nu de fouten veroorzaakt door het prisma
elimineren of zo klein maken dat ze verwaarloosd kunnen worden.
We hebben al gezien dat als het prisma in de stand van de minimum-
deviatie staat, de fouten zeer klein zijn Als we altijd op hetzelfde
punt in het gezichtsveld aflezen, dan is de fout steeds even groot
en deze is dan bij de constante-bepaling in de constanten verwerkt.
We kunnen echter ook zoeken naar een optisch systeem waarbij
de deviatie onafhankelijk is van de hoek van inval. Bij zo n optisch
systeem moet de deviatie gevormd worden door een even aantal
spiegelingen (fig. 5). Oplossingen hiervoor zijn twee spiegels of een
rhomboëderprisma. Optisch gezien werkt zo'n prisma als plan-
parallelle plaat, zodat de deviatie onafhankelijk is van de hoek
