66 te geven, te meer daar alles wat zich onder de naam kadaster aandient, beslist nog niet als kadaster erkend behoeft te worden. Kluvers ziet in het kadaster een beschrijving van alle onroerende goederen in een bepaald gebied. Wat dan echter te denken van het „Leitungskataster", dat we o.a. aantreffen in de Zwitserse stad Bazel en een inventaris is van alle ondergrondse leidingen (telefoon- en elektriciteitskabels, gas-, waterleiding- en rioleringsbuizen) in de gemeente. Hoogstens zou men in dit geval kunnen spreken van een beschrijving van een bepaald zakelijk recht, het recht tot het hebben van ondergrondse leidingen1), in een bepaald gebied. Er zijn meer instellingen aan te wijzen, die zich met een beperkt aantal rechten op de grond in een bepaald gebied bezighouden en waaraan men toch bezwaarlijk de naam kadaster kan onthouden. De vraag is nu of het mogelijk is na te gaan welke trekken de ver schillende instituten die men gewoonlijk met kadaster aanduidt gemeen hebben, teneinde uit die gemeenschappelijke kenmerken het begrip op te bouwen. Laten we het eens proberen. We kunnen dunkt ons vooropstellen dat een kadaster altijd iets met de bodem te maken heeft. En we zijn ook niet ver bezijden de waarheid indien we stellen dat het iets zegt van bepaalde rechten, die op die bodem worden uitgeoefend. Voorts mogen we constateren, dat het altijd beperkt is tot een bepaald gebied en in dat gebied betrekking heeft op alle rechten van dezelfde soort. Tenslotte bemoeit het zich ook en daaraan ontleent het n.h.v. eerst zijn betekenis met de bestaande relatie tussen de objecten en subjecten van die rechten. Op grond van het voren staande wagen we ons aan de volgende definitie: ,,Het Kadaster is de inventaris van de relaties tussen object en subject van bepaalde rechten op de grond in een bepaald gebied". We kunnen nu omgekeerd gaan redeneren. Voldoet een instelling met de naam kadaster aan deze begripsomschrijving, dan mogen we met vrij grote zekerheid aannemen, dat we met een kadaster te doen hebben. Maar met dat al weten we nog steeds niet hoe het Nederlandse kadaster te definiëren. Daartoe zullen we aan de algemene kenmer ken een of meer bijzondere moeten toevoegen. Welke deze zijn kunnen we afleiden uit de doelstelling, die aan de instelling van het kadaster ten grondslag ligt. Uiteindelijk wordt elk kadaster in gesteld met een bepaald doel. Het doel waartoe het moet dienen is weer bepalend voor de soort. Is het doel te beschikken over die gegevens, welke een billijke heffing van de grondbelasting mogelijk maken, dan hebben we in het algemeen te maken met een „belasting kadaster". Strekt het tot het geven van een volledig overzicht en inzicht van de rechtstoestand van het gekadastreerde gebied, dan wordt het gewoonlijk aangeduid met de naam „eigendoms- Vgl. het in de Wet belemmeringen Privaatrecht gecreëerde bijzondere zakelijke recht.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1962 | | pagina 8