Si
Russische litteratuur gegeven wordt. Een aantal algemene stellingen
uit de schattingstheorie wordt behandeld.
In hoofdstuk vier wordt dan het schattingsprobleem behandeld
voor midwaarden van normaal verdeelde grootheden, waarbij
stochastische onafhankelijkheid en gelijk gewicht worden aan
genomen. Het gebruik van de aanduidingen: precision, accuracy,
true error en apparent error is hier en later aanvechtbaar. Maar
wellicht is ook hier de Engelse bewerking aansprakelijk voor. De
beschouwingen zijn echter interessant. Vermelding dient de be
handeling van „uitbijters" en de vervanging van het criterium van
Abbe door de verhouding van de zgn. mean square successive
difference tot de variatie.
Hoofdstuk vijf geeft de uitbreiding voor ongelijke gewichten.
Merkwaardigerwijze wordt eerst in het laatste hoofdstuk kort in
gegaan op het geval van stochastische afhankelijkheid.
In hoofdstuk zes wordt besproken het vraagstuk met correctie
vergelijkingen of onbekenden, hier te lande wel genoemd het tweede
standaardvraagstuk. De behandeling dient als waardevol en inte
ressant te worden aangemerkt. Besloten wordt met een duidelijke
uiteenzetting van de oplossing van een stelsel normaalvergelijkingen
volgens Gauss e.a., d.w.z. dus de praktische kant van matrixinversie.
Hoofdstuk zeven geeft, zoals men zou kunnen zeggen, de toe
passing op de problematiek der lineaire regressievergelijkingen.
Hier is sterk aangesloten bij werk van Neyman en David.
Hoofdstuk acht behandelt het vraagstuk met voorwaarde-
vergelijkingen, hier te lande wel genoemd het eerste standaard
vraagstuk. Oplossing wordt gevonden door transformatie in een
tweede standaardvraagstuk.
Daarentegen geeft hoofdstuk negen de uitwerking van ditzelfde
vraagstuk met behulp van korrelaten, aansluitend bij de klassieke
oplossingsvorm. Ook hier is de behandeling waardevol.
Hoofdstukken tien en elf geven geodetische toepassingen:
waterpassing, stationsvereffening van richtingsmetingen en ver
schillende vormen van achter- en voorwaarts ingesneden punten
(snelliuspunten)Vooral in de behandeling van het laatste onderwerp
blijkt de schrijver wel eens niet de gehele theoretische achtergrond
te overzien, onnodig herhaalde afleidingen verwijzen niet naar
het verband met eerder in het boek gegeven beschouwingen. De
resultaten waren trouwens reeds in Nederland bekend en niet nieuw,
zoals de schrijver meent. De afleidingen zijn echter leerzaam.
In hoofdstuk twaalf wordt de interpolatie met behulp van ne-
graads polynomen behandeld, met sterke nadruk op het nut van
gebruik van orthogonale polynomen van Chebyshev.
Hoofdstuk dertien geeft een door Wald gepubliceerde interessan
te beschouwing over het tweedimensionale regressieprobleem als
ordinaten en abscissen „have errors". Verder wordt het bepalen
van de „orthogonale regressielijn" besproken.
Hoofdstuk veertien geeft als slot een aantal beschouwingen over