257
Met de Askania-instrumenten (G SS-2) van de University of
Cambridge en van het Osservatorio Geofisico sperimentale zijn
reeds vele proefmetingen verricht. Prof. Browne uit Cambridge
heeft blijkbaar enige moeilijkheden gehad met de gyroscopen in het
gestabiliseerde platform. Prof. Morelli heeft langs de Italiaanse
kust vele proefmetingen verricht en vermeldt een nauwkeurigheid
van 3 mgal, bij kalme zee en nauwkeurige plaatsbepaling, zodanig
dat de Eötvös-correctie binnen i a 2 mgal nauwkeurig kan worden
berekend. Ook vergeleek hij de Askania-zeegravimeter met die van
La Coste-Romberg. Volgens hem heeft het instrument van Askania
de navolgende voordelen:
1. Het blijft bij toenemende ruwheid van het zeeoppervlak langer
goed functioneren dan de gravimeter van La Coste-Romberg.
2. De verschillen die optraden bij gelijktijdige waarneming met
beide instrumenten bleken meest te wijten aan het toestel van
La Coste-Romberg.
3. De La Coste-Romberg-waarnemingen blijken steeds onregelmatig
hoger te liggen dan die van de Askania.
Een nuttig besluit was de instelling van een zg. „nieuwsbrief" be
treffende ervaringen met zeegravimeters, waarvoor belangstellen
den zich konden opgeven.
Zwaartekrachtswaarnemingen in vliegtuigen.
Deze worden voortgezet met behulp van La Coste-Romberg-,
zowel als met de Askania-zeegravimeters, de laatste op een gesta
biliseerd platform. Een excursie naar het vliegveld Creil, maakte het
mogelijk de inbouw van deze instrumenten in het vliegtuig, dat
voor de bijeenkomsten van de Internationale gravimctrische Com
missie speciaal uit de U.S.A. was overgevlogen, te bezichtigen.
Gebruik van zwaartekrachtsanomaHeën in de geodesie.
Over dit onderwerp was een speciale studiegroep samengesteld
onder leiding van Prof. E. Tengstrom uit Uppsala. Allereerst
wprrl gpgfpiH Haf naast de bepaling van vorm en grootte van het
oppervlak der aarde thans ook het uitwendig potentiaalveid van de~
aarde dient te worden bepaald. Vervolgens kwam de vraag ter
sprake welke de meest logische en praktische methode was om het
eerste probleem op te lossen en wel ie. in de onderstelling dat de
zwaartekracht over de gehele aarde bekend is en 2e. met behulp
van de zwaartekrachtsgegevens die thans bekend zijn. Uiteraard
kwam bij deze laatste mogelijkheid weer het probleem van een
mogelijke interpolatie en extrapolatie van de zwaartekracht naar
voren. Hoe gevaarlijk het is zwaartekrachtsanomalieën met behulp
van bolfuncties te interpoleren en hoe volkomen irreëel het is om
met behulp van bolfuncties te extrapoleren naar onbekende ge
bieden, kon worden gedemonstreerd met behulp van de ontwikke
ling van de topografie van de aarde in bolfuncties, over welk onder
werp de ondergetekende een korte inleiding gaf.