wel definities geboden, maar geen voorbeelden gegeven. Die dic
tionaries, bijv. „Dictionary of Electronics and Waveguides", hebben
Engels als basistaal. Naast de Engelse hoofdterm staat, in ons
voorbeeld, het Franse, Spaanse, Italiaanse, Nederlandse, en Duitse,
equivalent. Uiteraard ontbreekt ook in dit geval een woordenlijst
voor elke taal niet, om bij een woord uit één der neventalen, het
woord in de hoofdtaal (en tegelijk in de andere neventalen!) te
kunnen vinden. Maar voorbeelden van hoe men een bepaald begrip,
of woord, in een zinsverband gebruikt, bieden de „Elseviers" niet.
En die biedt ons woordenboek juist wel! En heeft Larousse (de
bekende Franse uitgever van dictionnaires) niet gezegd: „Ün
dictionnaire sans exemples est un squelette" (Préface, Biz. III.)
Bovendien zijn de woordenboeken van Elsevier, hoewel ook
prima verzorgd, vele malen duurder dan ons woordenboek.
Dat kost slechts 32.50, de „Elseviers" tussen de 75.en de
175-—!
Evenals bij Elsevier is ook bij ons, voor het Engels, onderscheid
gemaakt in het taalgebruik voor het Verenigd Koninkrijk (UK) en
in de Verenigde Staten (USA). Men kan op blz. 217, onder P 79 bijv.
leren dat een fietspad (in het Frans: „pistecyclable") in Engeland
een „track for cyclists", doch in Amerika een „cycle path" heet
(ook hier staat m.i. een drukfoutje: er staat cycle paths).
Analoog aan het gebruik voor het Engels, wordt in de D.M.G.
(officiële afkorting van onze dictionnaire) onderscheid gemaakt
tussen het taalgebruik in Duitsland, Zwitserland, en Oostenrijk. Bij
Cadastre (C 5) vindt men dus dat het Duitse equivalent Kataster,
in Duitsland onzijdig is das Kataster), terwijl het in Zwitserland
en Oostenrijk ook wel mannelijk kan wezen der Kataster). Specifiek
Zwitserse en Oostenrijkse termen zijn apart behandeld. Onder L 70
vindt men: livre terrier (Suisse). N'existe pas en France. En daar
naast: Bannbuch (Schweiz).
Ik zei al dat de Elsevieruitgaven Engels tot basistaal hebben.
Bij ons is dat Frans. Misschien betreurt men dit. De kennis van het
Frans is in de hedendaagse wereld nu eenmaal minder sterk ver-
breid dan die van het Engels. Zelfs voor Nederland, waar nog een
kerk bestaat waar in het f rans gepreekt woidl (de Eglise Wallonnc),
geldt dit, helaas. Toch lijkt mij het bezwaar van het Frans, juist
voor een Nederlandse gebruiker, minder groot dan voor bijv. een
Engelsman. Want men heeft de definities bij gebruik van het boek
beslist wél nodig. Men moet zich dan maar wat meer inspannen.
Er bestaan ook nog (gewone) Franse woordenboeken in de wereld.
Ook in Nederland. Een goed instrument, als de D.M.G.is het waard,
dat men er moeite voor over heeft, het te leren hanteren. Een theo
doliet, of planimeter, kan men ook niet zo maar iedere ongeoefende
in handen geven.
Het is eigenlijk verwonderlijk dat in de serie van Elsevier (die al
zeer uitgebreid is, men zie er maar eens één in, en raadplege het
lijstje aan het begin!) nog geen „Dictionary of Geodesy" bestond.
309
