Bij het doen van deze aflezingen dient men ook weer zorgvuldig
tewerk te gaan door uit de „hoogtelijnenkaart" plaatselijke pro
fielen te construeren.
Omdat slechts plaatselijke profielen nodig zijn is het niet nodig
het gehele benaderde patroon van iso-correctie-lijnen te tekenen.
io. De remedie is een soort iteratieproces, waarvan overigens
in de regel slechts één iteratiestap nodig is.
Men beschouwe van het voorlopige patroon der iso-correctie-
lijnen (fig. 5) het plaatselijke „profiel" in het „verticale vlak door
een aansluitingspunt en het middelpunt van de betrokken sectie.
Het gezochte definitieve profiel zal van dit voorlopige profiel slechts
weinig in vorm, doch voornamelijk in hoogte verschillen. Bij
benadering wordt nu aangenomen, dat alleen dit laatste het geval
is, dat dus het gezochte definitieve profiel uitsluitend in hoogte ver
schilt van het voorlopige; fig. 6.
De correctie, die aangebracht zou moeten worden in het aanslui
tingspunt, doch die men heeft toegekend aan het sectiemiddelpunt,
is ci. De correctie die men afleest in het aansluitingspunt is c2. Dit
fig. 6 volgt, dat het gezochte definitieve profiel kan worden ver
kregen door de eis te stellen dat in het sectiemiddelpunt een cor
rectie C3 zal worden afgelezen
Zo zal men in het hier behandelde voorbeeld moeten eisen dat in
het gezochte definitieve patroon van iso-correctie-lijnen de volgende
correcties worden afgelezen in de middelpunten van de secties,
waarin aansluitingspunten voorkomen:
222
-*A-
sectie aan-
middel- sluitings-
punt punt
Fig. 6
c3 Cl (c2 Cl) 2Cl c2.
