vermenigvuldiging van de matrices A en A'De matrix B blijkt
namelijk zo eenvoudig-systematisch van bouw te zijn dat men
haar als het ware rechtstreeks uit het vierkantennet kan aflezen.
Dit wordt gedemonstreerd door de in tabel 2 (blz. 220) gegeven
matrix, die betrekking heeft op ons voorbeeld. Aan de lezer moge
worden overgelaten de systematiek te ontdekken, die het mogelijk
maakt deze matrix direct op te schrijven aan de hand van fig.
3men lette daarbij op de al- of niet- naburigheid van de voor-
waardenummers. De in tabel 2 niet genoteerde elementen zijn nul.
Het is duidelijk dat de in het begin van deze paragraaf gegeven
vergelijkingen mutatis mutandis ook gelden voor de verschuivingen
s in de y-richting. Het is dezelfde matrix B, die daarin optreedt.
Dit is dus de enige die geïnverteerd moet worden.
Nadat men aldus langs reken-automatische weg de correlaten k
heeft verkregen, moeten de relatieve verschuivingen dr, en daaruit
de absolute verschuivingen r worden berekend. Ook dat kan weer
heel gemakkelijk in een tekening van het vierkantennet worden
uitgevoerd.
Dit wordt gedemonstreerd in fig. 4. Daarin zijn de omcirkelde
getallen in de sectieknooppunten en die langs de „weg" der aanslui-
tingsvoorwaarde de desbetreffende correlaten. Daaruit zijn de rela
tieve verschuivingen berekend, die langs de vierkantszijden zijn
genoteerd. De systematiek van deze berekening zal de lezer gemak
kelijk kunnen ontdekken; men lette op de al- of niet-naburigheid
van de genoteerde correlaten en op de tekens van de relatieve ver
schuivingen volgens de pijlen in fig. 3.
Tenslotte worden, door opeenvolgende sommaties van deze
relatieve verschuivingen, de absolute verschuivingen berekend,
die in alle secties met de onderstreepte getallen zijn genoteerd.
8. Deze absolute verschuivingen worden nu toegekend aan de
middelpunten der secties, waarna tussen de aldus gelokaliseerde
waarden lijnen van gelijke correctie iso-correctie-lijnen wor
den getrokken: fig. 5 (blz. 221).
Daarvoor is een zorgvuldige interpolatie nodig. Men vatte de
getallen, die de absolute verschuivingen in de sectiemiddelpunten
voorstellen, op als hoogtecijfers en het te construeren patroon van
iso-correctie-lijnen als hoogtelij nenkaart.
Op een afzonderlijk vel papier construeert men eerst een aantal
profielen op grond van deze „hoogtecijfers", bepaalt daarin de
punten met zekere ronde waarden van de „hoogte" en neemt deze
punten over in de te construeren „hoogtelijnenkaart". Door deze
punten trekt men dan de hoogtelijnen de iso-correctie-lijnen.
In beide onderdelen van deze bewerking, zowel bij het constru
eren van de profielen als bij het trekken van de hoogtelijnen, moet
men vloeiende krommen trekken door een aantal punten. Dat is
niet altijd geheel eenduidig en stellig worden hierdoor onnauw
keurigheden geïntroduceerd.
2ig
