FOTOGRAMMETRIE EN
CARTOGRAFIE
Het tiende Internationale Fotogrammetrisch congres
In aanwezigheid van het Hoofd van de Portugese Staat en enige
Portugese ministers en onder voorzitterschap van Ingenieur Paes
Clemente vond op 7 september 1964 in de Aula Magna van de
Universiteit van Lissabon de opening plaats van het vierjaarlijkse
congres van de Internationale Vereniging voor Fotogrammetrie.
Deze openingsplechtigheid droeg een sterk Portugees stempel,
mede door het feit dat de congresvoorzitter geen der drie congres-
talen(Frans, Duits, Engels) machtig bleek te zijn. Schriftelijke
vertalingen in Frans of Engels van hetgeen door de voorzitter werd
gezegd, werden rondgedeeld, maar de meeste aanwezigen kregen
deze pas in handen toen de ceremonie al afgelopen was. De Italiaanse
Professor Solaini hield de feestrede, een zeer algemeen overzicht
over de toepassingsmogelijkheden van de fotogrammetrie.
Dat de Internationale Vereniging voor Fotogrammetrie werkelijk
internationaal is, mocht o.m. blijken uit het feit dat de ca. duizend
deelnemers uit meer dan vijftig verschillende landen afkomstig
waren. De Nederlandse deelname met ongeveer 70 personen was
relatief gezien verreweg het grootst.
De technische werkzaamheden in de Internationale Vereniging
werden evenals voorheen, verricht door een zevental commissies en
enige daaraan toegevoegde werkgroepen.
Daar het uiteraard niet mogelijk is voor één persoon alle commis
sievergaderingen bij te wonen, laat ik dienaangaande gaarne enige
collega's aan het woord.
Ir. P. A. Roos bericht over Commissie I als volgt
„Het werkterrein van deze commissie omvat ruwweg gezegd het
deel van de fotogrammetrische procedure tot en met de luchtopne-
mingof zoals het in de naam van de commissie wordt uitgedrukt
Fotografie en Navigatie.
Wat betreft de fotografie zijn er twee belangrijke aspecten die
nog steeds de aandacht blijven vragen. Dat zijn de beeldkwaliteit,
welke details kunnen nog worden herkend op de opname, en de
plaats van het beeld, in hoeverre kan het maken van de luchtfoto
mathematisch worden beschreven door een centrale projectie en
hoe zijn de afwijkingen daarvan in de prodedure aan te brengen
Voor het aangeven van de beeldkwaliteit werd tot voor kort
meestal gebruik gemaakt van het scheidend vermogen. De pres
tatie van bijv. een lens werd weergegeven door één getal, het
maximum aantal lijnen per mm dat nog onderscheidbaar was.
