94
vele gevallen speciaal op korte afstanden minder last hebben van
grondreflecties. Eén stel instrumenten kost ongeveer f 35.000.
362. De MRA101, een vereenvoudigde uitvoering van de MRA3.
Volgens deskundigen van de Tellurometer Co. is de MRA101 voor
normaal landmeetkundig werk beter dan de MRA3, doordat de
constructeurs een grotere vrijheid hadden; het instrument voldoet
namelijk niet aan alle militaire specificaties: wel aan de trillings-
eisen, maar niet aan extreme temperatuureisen. Het instrument is
zeer licht, eenvoudig van constructie en betrekkelijk goedkoop
(ca. f 25.000 per stel.)
363. In de eerste helft van 1966 zou een nieuwe tellurometer op
de markt komen, de MRA4, werkend op 8mm-golflengte. Deze
ontwikkeling is mogelijk dank zij de verbetering van diverse onder
delen voor zeer hoge frequenties.
Met dit nieuwe model is een nauwe bundel van de radiogolven
mogelijk, zodat men minder last zal ondervinden van reflecties,
maar met deze korte golflengte zal men vermoedelijk niet goed door
de regen kunnen meten.
Dank zij de zeer hoge modulatiefrequentie (75 MHz) kan tot op
de millimeter zuiver worden afgelezen. Als nauwkeurigheid wordt
opgegeven 3 mm 3mm/km. Een stel instrumenten zal vermoede
lijk ruim 40.000 gulden gaan kosten.
364. Men werkt in Zuid-Afrika aan een elektro-optische afstand
meter met infrarood (golflengte o,9|x). Met dit instrument hoopt men
bij behoorlijk zicht afstanden tot 1 km te kunnen meten met milli
meter-nauwkeurigheid. Voor de modulatiefrequentie wordt gedacht
aan 75 MHz tot 750 MHz.
3c. De mekometer
Aan het National Physical Laboratory (England) heeft men een
methode ontwikkeld om betrekkelijk korte afstanden met een hoge
precisie te meten [8]. Op de tentoonstelling stond een prototype
gemaakt door het National Physical Laboratory en een industrieel
ontwerp van Hilger Watts. [6]. Deze instrumenten zijn bedoeld
om afstanden tot 1,5 km te meten met een nauwkeurigheid van
1 mm iomm/km.
De modulatiefrequentie is zeer hoog (ongeveer 500 MHz). Niet
de intensiteit van het licht, maar de polarisatiegraad wordt ge
moduleerd.
Op het instrument worden onmiddellijk de juiste (hellende)
afstanden afgelezen. Correcties voor luchtdruk en temperatuur
behoeven niet te worden aangebracht. Het instrument meet in
tegenstelling tot elektro-optische afstandmeters de lengteverhou
ding tussen de te meten lijn en een inwendige standaardlengte. Deze
laatste bestaat uit een trilholte van invar met een temperatuur-
compensatie. Het is essentieel dat de droge lucht in deze trilhoogte
dezelfde temperatuur en druk heeft als de buitenlucht.
Men denkt erover het instrument uit te voeren met randen van
