999999)- In werkelijkheid nummeren we van 100 tot en met 999900,
met 100 oplopend: 100, 200, 300, enz. Daarbij kunnen we dus
10 000 personen „onderbrengen". Dat is voor de praktijk, tot nu
toe, voldoende gebleken. Niettemin stuiten we ook hier weer op
het probleem van de feitelijke onbegrensdheid in het optredende
aantal. Deze met sprongen van 100 oplopende nummering is nl.
gekozen om, bij later optredende eigenaren (kopers, erfgenamen),
alfabetisch te kunnen „interpoleren". Helemaal bevredigend is
zoiets niet door te voeren. Althans niet na enkele malen opnieuw
interpoleren. Ook hierbij stelt de gekozen methode grenzen waaraan
de praktijk zich niet houdt. Voor de toekomst wordt gedacht aan
een, aan de bevolkingsboekhouding te ontlenen ^persoonsken
merk Dit bestaat (helaas) nog niet. Voor instellingen en buiten
landers zal dan een apart systeem moeten worden uitgewerkt.
Voor de voorletters zijn vijf kolommen („posities") gereserveerd.
Dat is in vele gevallen voldoende. Maar niet altijd. In deze rubriek
worden nl. ook nog de afkortingen van „voorvoegsels" (van, de,
van de e.d.) opgenomen. Als men daarbij dan ook nog meer dan
drie (c.q. vier) voornamen heeft, is het veld al gauw te klein. In de
praktijk is dat niet erg. De rubriek is slechts van belang met het
oog op adresseringen. Niettemin is dit een aardig voorbeeld van de
„schematiserende" invloed der mechanisatie.
Voor de naam, enz. zijn 25 posities beschikbaar. Van elkaar
worden achternaamkaart, voornaamkaart, enz. onderscheiden
d.m.v. de code SK1 achternaam, 2 voornaam, enz. Vijf en
twintig posities voor elk dier gegevens lijkt veel. Toch is dit aantal
vaak onvoldoende. Bijv. bij „achternamen" van instellingen, bij
voornamen van (de meeste) katholieken. In voorkomende gevallen
gebruiken we daarom „vervolgkaarten". Daartoe is de code SK
decimaal onderverdeeld: n eerste achternaamkaart, 12 twee
de achternaamkaart, enz. (Zie verder voor de code SK par. 6.2.)
Van de „geboortedatum" is weinig te vertellen. We gebruiken
daarvoor de algemeen bekende „code": 06-05-04 voor 6 mei 1904.
Een kleine „schematisering" hierbij is dat men nu „boven-honderd-
jarigen" niet meer kan onderscheiden van „pas-geborenen":
05-04-67 kan zowel 5 april 1867, als 5 april 1967 betekenen. In de
praktijk blijkt dit nauwelijks van enig belang te zijn.
De code HG of AD (kolom 69) dient hetzij om de aard van de
/mwelijks-gemeenschap te coderen, hetzij om, bij lange namen en
adressen, aan te geven wat uit de geponste gegevens m.h.o. op de
adressering wel kan worden gemist, m.a.w. welke kaarten daarvoor
niet behoeven te worden gebruikt. Hoe deze twee, niets met elkaar
uitstaande hebbende, codes in dezelfde kolom zijn terecht gekomen,
zal bij de behandeling der codes SK en HG (par. 6.2) blijken.
De „X van kolom 78 dient om, in de eerste achternaamkaart
geponst, ervoor te kunnen zorgen dat de „administratiemachine"
(machine die m.b.v. ponskaarten van tekst voorziene formulieren
produceert) bij het afdrukken van een naamlijst tussen de groepen
217
