344 boogseconden bedragen binnen een klein onderdeel van een tij d- seconde. Deze vorm van refractie is bijzonder hinderlijk in de satellietgeodesie, omdat de effectieve waarnemingstij d zeer kort is, vooral bij flitssatellieten (enkele milliseconden per foto). 5. Metingen van de brekingsindex en zijn variaties Reeds genoemd werden onder 1 de dispersiemetingen. Vele pogingen worden gedaan om ter berekening van de refractie temperaturen en temperatuurgradiënten van de lucht te meten, meestal met thermistors 1). [XIII], [XIV], [XV] en [XVI], Zie ook [2], blz. 25-44 en 104-118. De grootste moeilijkheid hierbij is, dat men steeds plaatselijke toestanden meet. Wellicht kunnen deze metingen wel nut hebben om aanwijzingen te krijgen voor gevaar lijke refractie; het ziet er echter nog niet naar uit dat men met behulp van deze metingen zinvolle correcties kan aanbrengen voor de refractie. Hradilek [XVII] berekende plaatselijke refractiecoëfficiënten 2) uit metingen van verticale en horizontale hoeken. Deze methode is alleen bruikbaar in hooggebergte. 6. Berekeningen Behalve de berekeningen genoemd in de vorige paragrafen zij speciaal gewezen op de theorie van Moritz. [9]. Hiermee kan men de geometrische afstand tussen begin- en eindpunt van een meetlijn berekenen uit de elektronisch gemeten looptijd en het verloop van de brekingsindex n en zijn gradiënt langs de (rechte) verbindingslijn. Ook kunnen de refractiehoeken worden berekend uit het genoemde verloop van n en grad n. De methode leent zich speciaal voor het onderzoek van de grootte van verschillende refractie-effecten. Aanhangsel A Het gebruik van de dispersie ter bepaling van de refractiehoek. Stel een waarnemer ziet in W het punt P op de kruisdraden van een kijker. Men neemt nu een assenkruis aan met de A-as volgens de vizierlijn en de y-as in de richting van de refractie (we zullen ons beperken tot refractie in een plat vlak)Men kan zich het beste de A-as horizontaal en de y-as verticaal denken. Een thermistor bestaat uit een stukje halfgeleider-materiaal, waarvan de elektrische weerstand zeer sterk afhangt van de temperatuur. Zie bijv. [8]. 2) N.B. De refractieïndex of brekingsindex n is een maat voor de optische dichtheid, en is gedefinieerd als de verhouding van de lichtsnelheid in vacuüm tot die in de lucht. De refractiecoëfficiënt of het brekingsgetal k is een maat voor de verticale refractie en wordt meestal gedefinieerd als k R/p met R kromtestraal van de aarde p kromtestraal van de licht(radio)stralen.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1967 | | pagina 6