gebruik maken. Dit draagt ook belangrijk bij tot een vermindering
van de capaciteit van de brug. Daarom ligt het in de bedoeling
om de Willemsbrug en mogelijk ook de spoorbrug te vervangen
door tunnels onder de rivier. Het bouwen van een grotere brug met
meer rijstroken zou ook een oplossing geweest zijn. Dit heeft
echter het nadeel dat er openingstijden voor de scheepvaart moeten
blijven. In die perioden (enige uren van de dag) is het wegverkeer
gestremd. Kiest men in plaats van een brug een tunnel dan is dit
ook voor de steeds toenemende scheepvaart van groot belang in
verband met de ongehinderde doorvaart. Er is dus gekozen voor
oeververbindingen in de vorm van tunnels. De assen van de tunnels
zijn enige honderden meters oostelijk van de huidige bruggen
geprojecteerd. Aangezien de aansluitende wegen voor de tegen
woordige bruggen en de aansluitende wegen voor de toekomstige
tunnels in hetzelfde gebied liggen, zullen er gedurende de bouw van
de tunnels allerlei wegomleggingen moeten plaatsvinden, die stag
nerend zullen werken op de verkeersafvloeiing van en naar de
huidige bruggen.
Deze situatie zal enige jaren duren. Een mogelijkheid om de
verkeersdrukte op de bruggen gedurende de bouw van de tunnels te
verminderen is gelegen in een afzonderlijke regeling voor het open
baar vervoer. Dit heeft twee voordelen. Ten eerste zal de tram
verdwijnen van de bruggen en haar aanvoerroutes. Hierdoor
ontstaat meer ruimte voor het autoverkeer. Ten tweede zal het
tramverkeer zélf geen stagnatie meer ondervinden.
Er is zodoende een derde plan geboren. De bouw van een oever
verbinding voor het openbaar vervoer. Aanvankelijk wordt gekozen
voor een tramtunnel, gelegen in het verlengde van Coolsingel en
Schiedamsedijk, zodat een rechtstreekse verbinding wordt ver
kregen tussen de beide stadscentra (centraal station der N.S. en
Zuidplein). De trams zullen in Rotterdam-noord naar de tram
tunnel toestromen, in Rotterdam-zuid weer uitzwermen naar de
diverse bestemmingen en omgekeerd. Bij nader inzien is gebleken
dat deze oplossing maar een halve is. Wanneer de tramstellen op
eigen gelegenheid de tunnelbuis moeten passeren zal er in verband
met de veiligheid (hellingen i :25weinig zicht) een onderlinge
tijdsruimte van één minuut in acht moeten worden genomen.
Hierdoor zal de tunnel te weinig capaciteit krijgen. Het verzamelen
van tramstellen, aan elkaar koppelen tot treinen, tunnel passeren,
ontkoppelen van de treinen en weer uitzwermen van de tramstellen,
is een omslachtige methode, die aan de capaciteit van de tunnel
eveneens te kort doet.
De volgende stap in de ontwikkeling van het plan heeft ineens een
grootse allure. Men besluit een begin te maken met een net van
metrolijnen. Hierdoor komt de gehele opzet van het openbaar
vervoer in een nieuwe fase, die ook voor de verre toekomst blijvende
perspectieven biedt. De verschillen tussen vervoer per tram of
28
