Naar mijn oordeel is het meest interessante deel het vierde
hoofdstuk, waarin de schrijver zijn en veler wensen aansnijdt tot
wijziging van de Onteigeningswet. Wensen onder meer tot ver
snelling van de procedure, die thans jaren in beslag neemt, leven
ongetwijfeld bij vele gemeentebesturen.
T enslotte nog een kleine opmerking. Op bladzij de 16 laat de schrijver
de gemeente een eigen terrein onteigenen, omdat het door ver
jaring belast is met een recht van uitweg. Dit zal wel een slip van de
pen zijn, omdat een dergelijk recht niet door verjaring kan ontstaan.
Al met al een boekje dat geodeten en allen die met grond te
maken hebben, van harte ter lezing en bestudering wordt aanbe
volen.
A. Scheffer.
In memoriam W. Visser
Op 14 december 1967 overleed te 's-Gravenhage aan een vreselijke
ziekte de oud-hoofdlandmeter A W. Visser.
Wiebren Visser werd geboren in 1893 te Heerenveen. Nadat hij
in zijn geboorteplaats de 3-jarige H.B.S. had afgelopen, volgden nog
twee jaren aan de H.B.S. in Leeuwarden waarna hij in 1911 zijn
eindexamen deed. In die twee jaren openbaarde zich al wat hem in
zijn latere loopbaan zo zou kenmerken: een stille harde werker. In
het „schooltreintje" van en naar Leeuwarden kon men hem steeds
vinden in een hoekje om zijn lessen en schoolwerk nog eens na te
kijken.
Na nog een cursus ter voorbereiding te hebben gevolgd aan het
instituut Poutsma in Leeuwarden, nam hij in 1912 met succes deel
aan het vergelijkend examen voor adspirant-landmeter en deed hij
zijn entree op 1 mei van dat jaar bij de boekhouding van het Ka
daster te Heerenveen. Na zijn eerste kennismaking met de veld
dienst werd hij overgeplaatst naar 's-Gravenhage om op twee
dagen in de week de colleges te kunnen volgen in Delft van Prof.
Heuvelink en praktisch te werken onder toezicht van de toen-
122
