worden gewoonlijk in twee groepen verdeeldde fysische en de
geodetische methoden. Met de geodetische methoden kunnen
absolute deformaties bepaald worden. Met de fysische methoden
worden vervormingen in de dam en langs het uitwendige ervan
bepaald.
De fysische methoden kunnen in drie groepen gesplitst worden.
Bij de eerste groep worden deformaties in het inwendige van de
dam gemeten (zettingsmeter, teleformeter, telohmeter, teledilato-
meter, teledetektor). Bij de tweede groep worden deformaties
langs het damoppervlak en in de kontrolegangen en -schachten
bepaald (deformeter, uitzettingsmeetstaaf, voegensteekmaat, flexi-
meter, klinometer, klinomeetstaaf, inklinator). Tenslotte worden
er ook metingen met behulp van een schietlood gedaan. De defor
maties worden dan ten opzichte van een in een kontroleschacht
hangend schietlood bepaald.
De geodetische methoden zijn driehoeksmeting, veelhoeksmeting,
alignering, trigonometrische hoogtemeting en waterpassing. Bij de
driehoeksmeting worden punten aan de luchtzijde van de dam
ingesneden vanuit een aantal punten; deze worden door een drie-
hoeksnet in hun ligging ten opzichte van vaste punten bepaald.
In de literatuur is weinig over nauwkeurigheidsonderzoekingen van
deze metingen te vinden. In het tweede deel van de skriptie is een
dergelijk onderzoek uitgevoerd.
Het begrip nauwkeurigheid kan gesplitst worden in twee kompo-
nenten: de precisie en de betrouwbaarheid. Uitgaande van een
bepaald vereffeningsmodel (nulhypothese) kan de variantie-matrix
van de kleinste-kwadraten schatters van bijvoorbeeld coördinaat
grootheden bepaald worden. De varianties geven een inzicht in de
precisie van de grootheden (inwendige nauwkeurigheid). Deze
precisie heeft echter slechts een beperkte waarde voor de beoordeling
van de nauwkeurigheid omdat de nulhypothese onjuist kan zijn;
het aangenomen voorwaardemodel is dan niet in overeenstemming
met de metingen. Met de theorie van het onderscheidingsvermogen
van de toets kan een inzicht in de betrouwbaarheid van de gevonden
schattingen verkregen worden.
In het onderzoek werden voor de precisie van de driehoeks
metingen redelijke waarden gevonden; de betrouwbaarheid daar
entegen is veel geringer. Verbetering kan bereikt worden door
toepassing van een kombinatie van triangulatie en trilateratie.
Hierbij wordt gedacht aan het gebruik van de mekometer, een
nieuwe elektro-optische afstandsmeter voor kortere afstanden.
Automatisering van de toedeling bij ruilverkaveling
Ingenieursscnptie van R. van der Schans
Ter verdere bespoediging van de ruilverkavelingsprocedure is
het noodzakelijk naast de administratieve bewerkingen ook de
toedeling te automatiseren.
192
