verschil te zien geeft met de Herverkavelingscommissie Zeeland.
In deze fase behoort de Centrale Commissie, tezamen met G.S.,
het laatste woord te spreken om de redenen die hiervóór in i
onder a zijn uiteengezet. Dit neemt echter niet weg, dat ook
adviseren een ver reikende bestuurlijke bevoegdheid is, zeker
wanneer het gaat om verplicht advies over alle van provinciaal
belang zijnde ruilverkavelingszaken, zoals daar zijn voorbereidings
programma's, instelling en samenstelling van voorbereidings
commissies, plannen van wegen en waterlopen, landschapsplannen,
toewijzingen aan openbare lichamen, kortom de volledige ruil
verkavelingsrapporten ex art. 34. In feite zou het er vaak op
neerkomen, dat de P.C.C. als adviescommissie van de C.C.C. de
voorstellen bij deze zou indienen.
Van geheel andere aard kan de rol van de Provinciale Cultuur
technische Commissie zijn in het stadium van de uitvoering. Juist
dan kan zij heel wat beslissende bevoegdheden van de C.C.C.
overnemen, m.n. de goedkeuring van programma's voor de uit te
voeren werken en van plannen voor de administratieve uitvoering,
een en ander binnen de grenzen van de beschikbaar gestelde
kredieten. Naast deze algemene zijn dan nog te noemen de bijzon
dere bevoegdheden, welke de C.C.C. thans heeft o.m. inzake
goedkeuring van wijzigingen in de rechtstoestand van gebouwen
en niet-agrarische gronden (art. 9 lid 4), van algehele vergoedingen
in geld (art. 12 lid 2 en 3 en 18 lid 4), van door openbare lichamen
te betalen bedragen (art. 13 lid 3), van gedwongen pachtruil
(art. 18 lid 2), van op te leggen gedoogplichten (art. 29 lid 1),
van uit te voeren cultuurtechnische werken en voorlopige inge-
bruikgevingen (art. 54 lid 4), van bouw, verbouw en verplaatsing
van opstallen (art. 54 lid 5) en van het combineren van plan van
toedeling en lijst geldelijke regelingen (art. 114) e.d. Al deze
merendeels controlerende bevoegdheden kunnen beter op pro
vinciaal dan op landelijk niveau worden uitgeoefend, terwijl
daarnaast een zekere mate van coördinatie ook voor de uitvoering
der diverse ruilverkavelingen in de provincie binnen het raam
van de beschikbare kredieten nodig is.
Opgemerkt zij nog, dat de instelling van een P.C.C. aan de bete
kenis van de, eveneens wettelijk te regelen, voorbereidingscommissies
geenszins behoeft te kort te doen. Deze immers hebben een advi
serende taak t.a.v. de voorbereiding van één bepaalde ruilverkave
ling. Veeleer dreigt thans het gevaar, dat de voorbereidingscom
missies uitgroeien tot kleine provinciale commissies, doordat
vertegenwoordigers van allerlei diensten haar vergaderingen gaan
bijwonen, een verschijnsel dat zich trouwens ook t.a.v. de plaatse
lijke commissie manifesteert. Veel juister en doelmatiger lijkt het
de voorbereidingscommissies als voorlopers van de plaatselijke
commissies hun plaatselijk karakter te doen behouden en daar
tegenover één provinciale commissie te stellen.
Intussen bewijst de zojuist geschetste neiging tot uitbreiding
279
