445 gemakkelijk af te lezen. De controle is onafhankelijk van vaste fouten in de chains. De combinatie chain 7 rood en 9 rood is hiervoor veel gebruikt. Door deze controle over het gehele Noordzee-gebied toe te passen en zodoende de ene lijn aan de andere te verbinden kon ook op plaatsen waar de lane-breedte klein is een goed resultaat worden bereikt. Nadat op Sea Search lane-identificatie beschikbaar kwam kon deze controle vervallen. Dit kwam ten goede aan de snelheid waarmee de waarnemingen tot kaarten konden worden verwerkt, zodat tenslotte de schotpuntenkaart kon worden afge leverd 2 weken nadat de waarnemingen waren binnengekomen. Door het plaatsen van booreilanden op de Noordzee zullen nieuwe mogelijkheden ontstaan om de oude plaatsbepaling te controleren. Tevens worden andere nauwkeuriger systemen moge lijk. Voor afstanden tot 50 km komen in aanmerking micro-golf systemen zoals Tellurometer, Electrotape en andere, terwijl voor de afstanden boven de 50 km in aanmerking komen de duplex uitvoeringen van de micro-golf systemen zoals Aerodist, Hydrodist en Autotape. De Munck en Visser hebben erop gewezen dat onder gunstige atmosferische omstandigheden, waarbij gebruik kan worden gemaakt van een „duet", het bereik van de micro-golf systemen veel groter kan zijn dan de radio-horizon. Deze omstandigheden blijken zich vrij veelvuldig voor te doen en Wesemann heeft in de Duitse Bocht met opmerkelijk resultaat hiervan gebruik gemaakt. Hij heeft 8 booreilanden in coördinaten bepaald met behulp van Electrotape. Een van de hoorplaatsen lag zelfs 85 km uit de kust. In een trilateratie-net heeft hij 24 zijden gemeten waarvan er 4 een lengte hadden tussen 60 en 85 km. Voor de gemiddelde stan daardafwijking in de berekende punten geeft hij de waarde van 76 cm. Door het Instituut voor theoretische geodesie van de Technische Hogeschool te Hannover is later, eveneens met Electro tape de zijde Borkum-Helgoland gemeten, een afstand van 105 km. De boringen op het Engelse en Noorse plat zijn ingemeten met behulp van Hi-Fix chains. Voor de inmeting van het eerste booreiland op het Nederlandse plat, „Transocean 2" is door KLM-Aerocarto een inmeting uitge voerd met Aerodist. Drie lijnstukken zijn met behulp van de „line-crossing" techniek in een Dakota gemeten. Iedere meting bestond uit 2 series van elk 9 kruisingen. De resultaten waren: Texel-Transocean 2 84 km T 25 cm Den Helder-Transocean 2 75 km i 57 cm Noordwijk-Transocean 2 104 km T 90 cm Uit de vastgestelde afstanden werden de coördinaten van het booreiland berekend met een standaardafwijking in de x-richting van 52 cm en in de y-richting van 119 cm.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1968 | | pagina 33