13
al de blokvereffeningsmethoden die in de laatste jaren in groot
aantal zijn ontworpen. Tot aan de tweede wereldoorlog en ook nog
gedurende een aantal jaren daarna waren de blokvereffenings
methoden die werden toegepast, afgezien van de bekende slotted-
templet methode, van betrekkelijk primitief karakter. Na de oorlog
zijn vele blokvereffeningsmethoden in grote variatie ontworpen en
in de praktijk geïntroduceerd. Dit is goeddeels te danken aan het
feit, dat men zich meer en meer is gaan realiseren dat toevallige en
systematische fouten bij de aerotriangulatie zich op vrijwel gelijke
wijze manifesteren en dus gevoeglijk in eenzelfde vereffeningssys
teem kunnen worden opgenomen. Intussen is de strookvereffening
een probleem dat bepaald nog niet geheel van het toneel verdwenen
is; niet alleen komt de geïsoleerde strook in de fotogrammetrische
praktijk nog wel voor, men denke aan fotogrammetrie ten behoeve
van wegaanleg en dergelijke, maar bovendien is het toch zo dat een
blok is opgebouwd uit een aantal stroken, zodat men een strook
vereffening aan de blokvereffening kan laten voorafgaan of de
blokvereffening kan laten bestaan uit een aantal simultane of
itererende strookvereffeningen. Omdat de blokvereffening wel een
van de belangrijkste recente ontwikkelingen is, wordt deze hier
wat uitvoerig behandeld.
Nadat zoals gezegd gedurende vele jaren, voor en ook na de tweede
wereldoorlog, de blokvereffening een vrij primitief karakter had
gehad, is er in de laatste vijftien jaren een ware explosie gekomen
van nieuwe methoden op dit gebied, zelfs in die mate dat de tegen
woordige literatuur over dit onderwerp een mer a boire is geworden
en het is een gelukkige omstandigheid dat een viertal vrij recente,
voortreffelijke en vrij volledige overzichten zijn verschenen over de
bestaande blokvereffeningsmethoden. Zo hebben Bonneval en
Jerie op het internationaal congres in Londen in i960 een over
zicht geleverd en in 1964 zijn twee rapporten van Ackermann
verschenen, één algemeen rapport voor het internationaal congres
in Lissabon en één in de vorm van een artikel als bijdrage voor
het triangulatie-symposium dat vóór dat congres in Delft is ge
houden. Tenslotte heeft Schut op het internationaal congres in
Lausanne in 1968 een rapport uitgebracht, dat ook als artikel in
het Amerikaanse tijdschrift is verschenen.
Om met een definitie te beginnenOnder blokvereffening verstaat
men een gezamenlijke vereffening van al het waarnemingsmateriaal
dat betrekking heeft op een aantal aan elkaar grenzende stroken
luchtfoto's. Wanneer men nadenkt over het basismateriaal dat aan
een dergelijke blokvereffening moet worden onderworpen, dan zou
men geneigd kunnen zijn fundamenteel onderscheid te maken
tussen het geval dat men beschikt over twee-dimensionale coördina
ten van punten in het vlak van elke foto (numerieke fotogrammetrie)
en het geval dat men beschikt over drie -dimensionale coördinaten
van een aantal modelpunten in de gehele strook (analoge fotogram
metrie). Toch zou dat niet juist zijn want men vergeet dan dat men
