een orthogonale projectie. De instrumenten die hiervoor zijn
ontworpen worden genoemd orthoprojectoren en de verkregen foto's
orthofoto's. Deze orthofoto's zijn in zekere zin te vergelijken met
ontschrankte opnamende ontschranking beperkt zich tot vlak ter
rein, terwijl orthoprojectie de foto's van elk willekeurig terrein kan
behandelen. Het spreekt vanzelf dat men over de nodige hoogte
informatie van het afgebeelde terrein moet beschikken en het is het
stereomodel gevormd uit de twee opeenvolgende foto's dat deze
levert. Hiervan maakt men tevens gebruik om gegevens te kaarteren
zg- „droplines" die de basis vormen voor een hoogtelijnen-
kaart. Om het bezwaar op te heffen dat men in een enkele ortho-
foto identificatie-moeilijkheden kan hebben, kan men op verschil
lende manieren tot een stereobeeld komen (dat niet congruent met
het terrein behoeft te zijn), bv. door de originele stereopartner erbij
te nemen, eventueel nadat daarvan een orthofoto is gemaakt met
invoering van %-parallaxen als functie van de terreinhoogtever
schillen.
De orthofotokaart is sterk in de mode, maar de betekenis moet
toch niet worden overschat. In tegenstelling met een conventionele
kaart is de inhoud ongeïdentificeerd; dit betekent dat de gebruiker
moet identificeren, hetgeen niet ieders werk is.
Aangezien de belangstelling, vooral ten behoeve van interpre
tatiedoeleinden, voor kleurenfotografie toeneemt, is te verwachten
dat vraag zal ontstaan naar kleuren-orthofotokaarten. Een geringere
nauwkeurigheid zoals optreedt bij conventionele kaartering uit
kleurenfoto's, vergeleken met panchromatische foto's, speelt bij
orthoprojectie nauwelijks een rol. Wel de hogere kosten, zowel bij
aanschaffing als bij verwerking.
Tenslotte zij nog vermeld dat de orthofoto een kartografisch pro
bleem in het leven heeft geroepen, namelijk het probleem hoe de
orthofoto in kartografisch opzicht tot een bruikbaar document, een
orthofoto-kaart, te maken. Het is eigenlijk merkwaardig dat dit
probleem pas bij de opkomst van de orthofoto zo expliciet is gesteld,
want eigenlijk bestaat dit probleem al lang ten aanzien van de
ontschrankte foto van vlak terrein, eigenlijk ook een orthofoto.
22
SAMENVATTING
Dit artikel geeft een overzicht van enkele ontwikkelingen op het gebied
van de fotogrammetrie gedurende de laatste tien tot vijftien jaar: Doppler-
radarnavigatie, superwijdzichtopnamen, girostabilisatie, horizon-camera,
A.P.R., analytische aerotriangulatie, triangulatie met onafhankelijke model
len, blokvereffening, automatische stereoscopieën, orthoprojectie.
SUMMARY
This paper gives a review of some recent developments in photogrammetry
during the last ten to fifteen years: Doppler-radar-navigation, super-wide-
angle photography, gyrostabilisation, horizon-camera, airborne profile
recorder, analytical aerial triangulation, triangulation by independent
models, block-adjustment, automatic stereo, orthoprojection.
