28
tering" van de planimetrie in de vorm van de automatische pro
ductie van orthofoto's.
Aangezien ten behoeve van de productie van een orthofoto, bv.
in de Stereomat, het gehele model profielsgewijze wordt afgetast
en het door de straalstangen ingesneden punt daarbij de hoogte
van het profiel volgt, kan men door gelijktijdige registratie op (of:
ten opzichte van) de daarbij ontstaande orthofoto, van die plaatsen
waar het punt het niveau van een hoogtelijn kruist, puntsgewijze
de hoogtelijnen vastleggen. Dit is de thans gevolgde methode,
waarbij i.p.v. hoogtelijnen nu zgn. .dropped lines" worden
geproduceerd.
3. Productie en toepassing van orthofoto's
3.1 Inleiding
Een orthofoto is een, uit de oorspronkelijke luchtopname ver
kregen, fotografische afbeelding van het terrein, die dezelfde meet
kundige eigenschappen heeft als een kaart, daarbij inbegrepen een
uniforme, bekende, schaal. Voor ons, Nederlanders, is dat een reeds
lang bekend en veel gebruikt hulpmiddel, immers ook een ont-
schrankte foto van vlak gebied is, volgens bovenstaande definitie,
een orthofoto.
Zoals bekend, zijn voor ontschranking van foto's van vlak terrein
alleen correcties nodig voor de beide fotohellingscomponenten en
voor de schaalin het geval van niet-vlak terrein zijn deze correcties
echter niet voldoende om een „orthofoto" te produceren: elk hoogte
verschil (t.o.v. een zeker referentie-vlak) leidt dan tot, t.o.v. het
nadirpunt radiaal gerichte, planimetrische fouten.
Daar een orthofoto-kaart een paar grote voordelen heeft t.o.v.
een gewone lijnenkaart nl. de grote hoeveelheid details die op
de orthofoto's zijn te onderscheiden (waaruit nog geen selectie is
gemaakt zoals dat wel het geval is bij een uit het stereo-model
gekaarteerde lijnenkaart), alsmede de mogelijkheid van een veel
snellere productie, en vooral reproductie, van de fotokaart t.o.v.
de lijnenkaart is er reeds lang geleden gedacht aan de mogelijk
heid om ook foto's van niet-vlak terrein tot orthofoto's te herleiden.
De uitdrukking „orthofoto's" is afkomstig van Russell Bean
van de Amerikaanse Geological Survey, die omstreeks 1955 de
„Orthophotoscope" construeerde ten behoeve van wat thans
genoemd wordt„differentiële" ontschranking van foto's van niet-
vlak terrein. Twintig jaar vóór Bean hadden echter, onafhankelijk
van elkaar, Lacmann (Duitsland) en Ferber (Frankrijk) reeds
prototypes gebouwd van een dergelijk instrument waarmee,
volgens hetzelfde principe als dat gebruikt in de Orthophotoscope
van Bean, differentiële ontschranking van één der beide foto's van
een stereopaar mogelijk was. Verder dan prototypes was men
echter niet gekomen.
Na de verschijning van de Orthophotoscope van Bean zijn, in
