Analoge instrumenten Om te beginnen horen in deze rubriek thuis de triangulatie instrumenten (instrumenten met basis binnen-basis buiten mogelijk heid) Nu de techniek van de onafhankelijke modellen triangulatie practisch overal bekend raakt en toegepast wordt, wordt de markt voor deze instrumenten steeds kleiner. Het was daarom eigenlijk verbazend, dat er toch nog een nieuw instrument in deze groep getoond werd. Dit was de Simulateur Spatial van de Parijse firma SFOM (niet te verwarren met SOM, die overigens tegenwoordig SOPELEM heet). De Simulateur Spatial is een invers optisch instrumentde meet- merken worden door de projectie-lenzen op de diapositieven ge projecteerd. Degenen die de LPK van Kuipers kennen zullen het constructie-principe herkennen. Het probleem van het zichtbaar maken van het meetmerk is door de constructeur van SFOM op bevredigende wijze opgelost, door het te projecteren op de matte zijde van een glasplaat die tegelijkertijd plaatdrager is. Of er voor dit instrument een toekomst is, is natuurlijk een andere vraag. Een van de grootste bezwaren van alle optische instrumenten is immers, dat voor elke cameraconstante een apart stel projectoren beschikbaar moet zijn. Een interessant snufje van de Simulateur Spatial is nog, dat er geen mechanische verbinding is tussen de modelruimte en het (bewegende) waarnemingssysteem. Dit laatste wordt door middel van een fotoëlektrische cel gestuurd door de basiswagen. Een tweede groep analoge instrumenten wordt gevormd door de instrumenten met directe optische projectie. In deze groep was te Lausanne eigenlijk maar één werkelijk nieuw instrument geëxpo seerd, de Dubbelprojector DP i van Zeiss. Dit eenvoudige apparaat, ontworpen voor kaartrevisie, is eigenlijk een soort veredelde Multiplex. Er kunnen contact diapositieven in gebruikt worden, zij het dan ook dat het niet geprojecteerde gedeelte van de dia om gevouwen (als de emulsiedrager film is), of afgesneden moet worden (indien deze een glasplaat is.) Dit is nodig, omdat de afstand tussen de projectoren maar gering is. Een uitbreiding van de DP i kan men verkrijgen door een derde projector toe te voegen, bedoeld voor de productie van orthofoto's. De combinatie heet dan Ortho-3. Deze derde projector is mecha nisch gekoppeld aan één van de beide projectoren van het basis apparaat, zodat de derde projector exact de bewegingen van deze laatste volgt. De Ortho-3 is verreweg het goedkoopste instrument voor de productie van orthofoto's dat op het ogenblik verkrijgbaar is, en het wordt om die reden dan ook door de firma Zeiss aan bevolen als oefen- en instructie-instrument. Nog twee andere firma's exposeerden instrumenten met directe optische projectie: Bausch Lomb en SFOM. Opmerkelijk was, dat beide firma's het waarnemingssysteem 6i

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1969 | | pagina 63