28i
mogelijk dit alles in een artikel, waarin naar beknoptheid wordt
gestreefd, te beschrijven.
Verder zij opgemerkt dat de resultaten van een derde en vierde
doorgang niet in details, per vak en per rechthebbende, worden uit
geschreven. Alleen het totale beeld, waaruit de ondervraging en
overvraging blijkt, is dan interessant. Wel kan de ontwerper belang
stelling hebben voor de gedetailleerde informaties na het inleggen
van de eerste wensen, na de eerste doorgang en tenslotte na de
laatste doorgang (punten 15 t/m 19, 5.5).
In het eindresultaat zullen nog steeds over- en ondervraagde
vakken voorkomen. De ontwerper wachten nog drie taken:
1. hij moet toetsen of de met de computer verkregen resultaten in
de sluitende vakken voor de praktijk aanvaardbaar zijn;
2. hij dient de over- en ondervraagde vakken nog sluitend te maken
3. zijn de vakken numeriek sluitend dan moeten de in de vakken
voorkomende toedelingswaarden nog in het vak worden ge
situeerd.
5.8. De menselijke bijdrage bij de automatisering
Als bezwaar tegen de automatisering wordt steeds aangevoerd
dat het menselijke element is verdwenen. In zijn algemeenheid is
deze stelling al onwaar. Bij de toedelingsprocedure is de menselijke
invloed in ieder geval nog groot. In de eerste plaats verricht de
ruilverkavelaar belangrijk werk bij de formulering van de wensen,
waarbij overleg wordt gepleegd met de rechthebbenden. In de
tweede plaats kent hij de gewichten toe aan de wensen. Hierin zit
een zeer subjectief element, dat misschien in de toekomst in het
belang van de rechthebbende nog meer kan worden geobjecti
veerd. In de derde plaats is er tenslotte nog de toetsing van het
resultaat door de ontwerper en de plaatselijke commissie.
De menselijke faktor vervult ook bij deze methode nog een belang
rijke rol. De computer helpt de ontwerper alleen bij het zeer om
vangrijke werk en voorkomt het maken van fouten bij de toedeling.
6. De proef in de ruilverkaveling ,,Haagsche Beemden"
Dankzij de medewerking van het ruilverkavelingsbureau te Breda
kon in de ruilverkaveling „Haagsche Beemden" een proef worden
genomen met de in paragraaf 5 beschreven methode. Dit ruil-
verkavelingsblok heeft een oppervlakte van ongeveer 2624 ha, waar
van de geschatte ruilverkavelingswaarde i 10.350.000,be
draagt. Het aantal eigenaren is 856, terwijl het aantal vakken 175 is
(de kleine vakken zijn hierbij niet inbegrepen). Het totale toe te delen
bedrag is berekend op 96% van de inbrengwaarde9.938.000,
De grafiek (fig. 3) toont dat de eerste doorgang een aanzienlijke
stijging van het aantal sluitende vakken levert. Na de volgende
doorgangen treedt in dit aantal weinig verandering op. De laatste
doorgang waarbij verdringing uit overvraagde vakken kan plaats
hebben toont een geringe verbetering.
