324
belangstelling, buiten het eigen vakgebied, was misschien wel de
reden dat collegae en studenten bij hem een open oor vonden
wanneer een beroep op hem werd gedaan.
Prof. ir. W. Baarda wees op het 20-jarig verschil in leeftijd en
zijn aanvankelijk opzien naar een ander die op een F.I.G.-congres in
Londen een voordracht mocht houden, een eer die hem later zelf te
beurt zou vallen. Hij herinnerde aan de bloeiende jaren van de N.L.F.
Het was in het federatiebestuur en later in de F.I.G. dat de nadere
contacten zich tot vriendschap ontwikkelden. Prof. Baarda wees
verder op het tot stand komen van het nieuwe laboratorium, op het
afsluiten van het onderzoek over de optische afstandmeting en de
rol die Kruidhof heeft gespeeld in een aantal organisaties op land
meetkundig gebied, daarbij het I.T.C. en de F.I.G. niet vergetend.
De niet-abstracte filosoof en de hem eigen wijze waarop door hem
gestelde doelen werden bereikt, werden in een humoristisch aan
doende beschouwing genomen. Ten slotte drukte hij de dank van
allen uit door te citeren uit een brief van Sir Alexander Killick,
waarvan het slot luidde: ,,You have served your profession with
distinction and grace for the whole of your 33 years and those
of us who have had the privilege of knowing you, are the better
for that".
Namens de studenten vertolkte de heer P. C. van den Hoven de
waardering en dank voor de wijze waarop colleges werden gegeven
en examens werden afgenomen. De door Prof. Kruidhof ingestelde
zomerpraktika vervullen een belangrijke rol in het landmeetkundig
onderwijs. Zij geven ook aanleiding tot sterke verhalen, hetgeen
met een voorbeeld werd toegelicht. Hij memoreerde de gewaardeerde
persoonlijke toespraken bij de uitreiking van ingenieur-diploma's
en noemde de scheidende hoogleraar een voortreffelijk docent en
humaan mens. Op deze wijze kan de samenwerking van de wel
willende student met een begrijpende en ervarener oudere een
vruchtbare zijn.
Ir. G. A. van Wely beschreef de sfeer van onderling vertrouwen
die Prof. Kruidhof op het laboratorium heeft weten te verkrijgen,
waardoor iedere medewerker tot zijn recht kwam en zijn werk met
vreugde deed.
Het klassieke geschenk bij een afscheid, het portret, zou door
Prof. Kruidhof niet gewaardeerd zijn. Daarom werd hem een
schilderij aangeboden, waarbij in pop-art een aantal timmergereed
schappen waren gerangschikt. Voor zijn vrijetijdsbesteding zal hij
deze nodig hebben, nu de werkplaatsen van het laboratorium niet
meer tot zijn beschikking staan. Een boekwerk met de namen van
degenen die aan zijn toekomstige timmerwerkplaats hebben bij
gedragen werd als teken van veler dankbaarheid door de heer Van
Wely overhandigd.
