7
Vooral dat laatste schijnt een hele toer te zijn en kunst staat hier
vermoedelijk dan ook voor toer.
Veel wijzer wordt men er echter niet van en vandaar dat men dan
maar eens gaat zoeken onder het woord Geodesie. Dit heeft althans
met het woord kadaster gemeen, dat niemand precies de herkomst
ervan kent. Verder valt op, dat Van Dale hier niet spreekt van een
kunst, maar van een „wetenschap die zich bezig houdt met de
grootte en de vorm van een gedeelte van het aardoppervlak". En,
zo staat er dan nog bij: „wanneer het door rechtstreekse terrein
meting geschiedt, spreekt men van landmeetkunde". Een geodeet
blijkt vervolgens zowel iemand te zijn die zich met Geodesie bezig
houdt als een kortste verbinding tussen twee punten op het aard-
vlak 1). U kunt zich na dit alles waarschijnlijk wel voorstellen, hoe
moeilijk een jurist het heeft, als hij aan vakgenoten moet vertellen
wat hij in Delft nu precies doet. Sommigen zullen misschien denken,
dat hij daar alleen maar kortsluitingen veroorzaakt en wie weet,
misschien is dit ook wel zo.
Gelukkig kan hij dan ook nog verwijzen naar de geodetische
praktijk, die heel wat meer aanknopingspunten biedt met de rechts
praktijk dan de landmeetkunde dit als wetenschap met de rechts
kunde doet. Immers, wat is de kern van de maatschappelijke toe
passing der geodesie Men zou kunnen zeggen dat dit toch altijd
nog is en vermoedelijk ook wel zal blijven: het bijhouden of aan
brengen van veranderingen in de indeling van het aardoppervlak.
Vaak zal dit zijn de juridische indeling en voorzover dat het geval
is kan men zeggen, dat het begrip „verkaveling" in ruime zin op
gevat centraal staat. Want of het nu gaat om ruilverkaveling, ont
eigening óf perceelssplitsing door overdracht, steeds worden daarbij
nieuwe kavels in de zin van grondeigendoms- en grondgebruikseen
heden gevormd en, aldus opgevat, kan men zelfs zeggen, dat het
verkavelingsproces een continu proces is, waarvan de geodeet het
verloop nauwkeurig volgt en waarin hij ook voortdurend ingrijpt.
Nu komen nieuwe grondeigendoms- en grondgebruikseenheden
meestal niet zomaar uit de lucht vallen, omdat de overheid zich
tegenwoordig ook met ruimtelijke ordening bezighoudt. Ruimtelijke
ordening is het overheidsbeleid betreffende de verdeling en het
gebruik van de voor mens, dier en plant beschikbare levensruimte,
waarvan de grond het voornaamste bestanddeel vormt. En uit déze
omschrijving laat zich weer gemakkelijk afleiden, hoezeer de geo
deet met ruimtelijke ordening te maken heeft en moet hebben.
Maar dan toch in eerste instantie wèl met die zijde van de ruimte
lijke ordening, welke men de uitvoering zou kunnen noemen. De
geodetisch ingenieur is niet zo zeer een plannenmaker (planoloog)
als wel een plannenuitvoerder (verkavelaar)
Dat klopt ook precies met de verhouding tussen de begrippen ver
kaveling en ruimtelijke ordening. Men zou de verkaveling de privaat-
J) Van Dale, p. 641.
