209
d) neemt in tweevoud op een kaart reg. 9 met doorschrift op kaart-
formulier 9 a, de meest essentiële gegevens t.b.v. de Landmeet
kundige Dienst over;
e) vermeldt de naam van de verkrijger in de legger met z'n ver
worven grondstuk, weergegeven met kadastrale tekens;
f) werkt de kartotheek bij, behelzende de namen van de zakelijk
gerechtigden, de zgn. Alg. Naamwijzer;
g) typt later een kaartformulier kad. 93/93 a t.b.v. de belasting
heffing;
h) neemt de gegevens naderhand over in de gemeentelegger;
i) maakt een afschrift van de post in het register Kad. 73 voor de
administratie van de Ruilverkaveling indien het grondstuk in
een ruilverkavelingsgebied ligt.
Het Waterschap:
j) ziet in de koper een contribuant en kopieert de gegevens met
genoegen.
Mijns inziens is al dit kopiëren met de hand in deze moderne tijd
niet meer verantwoord. Om niet te spreken van de extracten-legger
voor derden. De onder d) genoemde register 9 a kaart gaat naar de
Landmeetkundige Dienst. De koper en de verkoper (woonachtig
bijvoorbeeld in Mexico-city) ontvangen een oproep om de nieuwe
grens aan te wijzen. Er volgt een opmeting en een reeks kaarteringen
Veldwerk hulpkaart bijwerking bijblad en filmplan nieuw
netteplan enz.
Waarop zijn deze activiteiten van de Landmeetkundige Dienst
gebaseerd Het antwoord moet luiden: Op de artikelen 9 en 10 van
de wet op de Grondbelasting van 26 mei 1870. Het is een codi-
ficatiewet d.w.z. een samenvatting van alle wetten, die voordien
golden inclusief de Franse verpondingswetten.
2. De geboortegronden
a) Van het Kadaster
Grond is altijd een dankbaar object voor belasting-inning geweest.
In tijden dat een behoorlijke burgerlijke stand ontbrak en de burgers
moeilijk te grijpen waren, had men een goed houvast aan huizen,
gebouwen en landerijen. Zo kende men eertijds onder het bewind
van de graven o.a. als tijdelijke belastingen de zogenaamde beden,
die op aanvraag door de gemeenten en kerspelen werden betaald.
Deze vroegen op hun beurt van de grondbezitter een aandeel in de
heffing. Aan deze heffing heeft men later de naam verponding
gegeven toen deze in een geregelde aanslag werd omgezet. Eerst
geschiedde dit voor huizen (1447 bijv. in Holland) later voor on
gebouwde eigendommen (1515). In 1651 werd in de drie kwartieren
van Gelderland de verponding ingevoerd ter vervanging van de
schildschatting. Het was een belasting op alle onroerende goederen
waaruit inkomsten werden verkregen. Woeste markegronden vielen
