Uit de tijdschriften
Tijdschrift der
Koninklijke Nederlandsche Heidemaatschappij
In dit artikel wordt een sinds 1965 door het Instituut voor Cul
tuurtechniek en Waterhuishouding toegepast systeem beschreven
waarmee gegevens betreffende de verkaveling en de sociaal-
economische kenmerken van landelijke gebieden worden vastgelegd.
De doelstelling omvat onder andere het op uniforme wijze ver
zamelen en in tabellen en kaarten vastleggen van deze gegevens in
ruilverkavelingsblokken in voorbereiding. Zij kunnen de basis
vormen voor planologische en cultuurtechnische maatregelen.
Tevens vormen zij een documentatiesysteem dat gebruikt kan
worden bij zowel cultuurtechnisch als cultuurhistorisch onderzoek.
Verzameld worden gegevens over de verkaveling en daarmee
samenhangende kenmerken als ontsluiting en helling enerzijds,
anderzijds over de bedrijfssituatie.
De opname geschiedt in de volgorde: dorpsbehoren bedrijf
kavel. Daarbij worden de kavels per bedrijf genummerd. De gegevens
worden geregistreerd op ponsdocumenten, verponst en middels de
computer gesorteerd en op verschillende manieren uitgelijst, in 94
tabellen. Uit deze zeer omvangrijke output worden de volgende
kaarten afgeleid: overzichtskaart met de grenzen van het gebied
en de daarin voorkomende dorpsbehorens, gebruikerskaart, boer-
derijenkaart, bedrijfskavelkaart, afstandenkaart, ontsluitingskaart
en hellingenkaart. Een en ander wordt in het artikel uitvoerig
toegelicht aan de hand van tabellen en (gekleurde) kaartdetails.
De cultuurtechnische inventarisatie van een gebied wordt later
niet actueel gehouden. Dat betekent, dat bij de uitvoering van een
ruilverkaveling de gegevens vaak sterk verouderd kunnen zijn. Dat
vermindert de waarde van de inventarisatie in hoge mate.
Verder wordt alleen de gebruikssituatie opgenomen, niet die van
het eigendom. Een aansluiting aan de gegevens van het Kadaster, in
casu cüe van de Ruilverkavelingsdienst, ontbreekt. Het Kadaster
registreert eigendomspercelen met nummering per sectie, het I.C.W.
gebruikskavels met nummering per bedrijf. Ook de nummering van
de gebruikers verschilt bij beide diensten.
In feite komt het er op neer, dat kostbare gegevens verzameld in
de voorbereiding niet of slechts met moeite kunnen worden gebruikt
in de uitvoering van een ruilverkaveling. Het verwondert daarom
niet, dat de auteurs aan het slot van het artikel pleiten voor een
automatisering van de eigendomsregistratie in Nederland.
v. d. S.
222
8ie jaargang 197°, nr 7-8, blz. 255-292
Cultuurtechnische Inventarisatie Nederland
Prof. ir. C. Bijkerk, Th. J. Linthorst ing. en C. van Wijk mg.
