277
zijn opleiding", „Fotogrammetrie en geodesie", „Beantwoording van
vragen" (over de maatschappelijke kant van opleiding, werk en
leven). Vermoedelijk had de lustrumcommissie moordende kritiek
op de opleiding verwacht, het resultaat was gematigder maar bevat
waardevolle elementen tot discussie. Meerdink spreekt hierover zijn
teleurstelling uit in zijn „discussiestuk", een verhaal trouwens waar
men alle opgevoerde hypothesen wel eens door de experimenten
getoetst zou willen zien. Ditzelfde geldt voor „enkele provocerende
paedagogische overpeinzingen" van de steeds enthousiaste jurist
Rodriques Lopez. Een bijzonder leuk stuk over „projectonderwijs
als alternatief onderwijs" van de student van der Linde, deelnemer
aan het eerste Delftse geodetische experiment in voorjaar 1970,
sluit dit gedeelte van het lustrumboek af.
Een poging tot formulere geeft Martens in zijn „hoe kort is „ge
schiedenis" Men kan met hem over details van mening verschil
len, maar veel van zijn opmerkingen snijden hout en dienen over
wogen te worden. Ditzelfde geldt voor het nu volgende „student en
studievereniging", geschreven door Kier Schuringa.
Is de studie dan al niet vernieuwd, dit geldt wel voor de woorden
keuze waarin van Angelen de afgelopen periode van lustrum tot
lustrum beschrijft. Klassiek doen daarbij aan de sympathieke woor
den gewijd aan het afscheid van Prof. Roelofs.
Verslagen van zomerkampen en excursies, benevens de traditio
nele onmisbare varia's besluiten het boek.
Mijn eindconclusie: een goede voortzetting van een waardevolle
serie lustrumboeken, een speuren van een nieuwe dageraad, maar
een kop hele sterke koffie is nodig om alle gedachten in daden om
te zetten.
Op 5 november van dit jaar overleed, 66 jaar oud, Ir. J. W. de
Bruyn. Jacobus Willem de Bruyn werd op 21 april 1904 te Enk
huizen geboren, In 1926 behaalde hij het diploma van landmeter aan
de Landbouw Hogeschool te Wageningen.
W. Baarda.
In memoriam J. W. de Bruyn
